Του ΠΑΝΟΥ ΣΩΚΟΥ*
Πολλοί μας ρωτούν: “ύστερα από 12 μήνες που παραμένετε απλήρωτοι και 6 μήνες απεργίας τι περιμένετε πιά από την “Ε”;”. Όμως σ' αυτή την ερώτηση δεν υπάρχει ορθολογιστική απάντηση. Ίσως γιατί η αυτή η απάντηση δεν εκπορεύεται μονο από τη λογική και την συνδικαλιστική τακτική αλλά κι από την ηθική και το συναίσθημα.
Για εμάς τους εργαζόμενους της Χ.Κ Τεγόπουλος, η “Ε” δεν υπήρξε ποτέ απλώς μία “δουλειά”. Ο καθένας από το δικό του πόστο και με τη δική του εμπειρία συνέβαλε σε κάτι ευρύτερο. Υπηρέτησε μια ιδέα. Διαφύλαξε ένα αγαθό. Και αυτό ήταν η Ελευθερία του Τύπου και της πληροφόρησης, όπως υπηρετήθηκε εδώ, σε αυτή την εφημερίδα.
Η ιστορία της “Ε” χωρίζεται σε πολλά κεφάλαια στα 37 χρονια από την έκδοση της. Το μελανότερο εξ αυτών γράφεται τον τελευταίο χρόνο με την διοίκηση της Χ.Κ Τεγόπουλος να αδυνατεί ακόμη και σήμερα, 1 χρόνο μετά, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να δώσει λύση στο πρόβλημα 850 ανθρώπων που παραμένουμε απλήρωτοι, σε απεργία και σε καθεστώς εργασιακής αβεβαιότητας.
Ομως η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η επιχείρηση εξαιτίας των επιλογών της διοίκησης, δεν καθιστά την “Ε”, και τον αγώνα μας για την επιβίωση μας και την επιβίωση της "Ε", ένα πουκάμισο άδειανο". Όλοι όσοι είμαστε ακόμη εδώ, συμμετέχοντας στις απεργιακές εκδόσεις της Ελευθεροτυπίας, γεμίζουμε με την επιμονή και τη δουλειά μας ακριβώς αυτό το πουκάμισο και χωρίς ψευδαισθήσεις. Όπως κάναμε και στο παρελθόν, όπως ακριβώς έκαναν επί δεκαετίες συνάδελφοί μας που στήριξαν την εφημερίδα αυτή με το λόγο, τις απόψεις, τις ιδέες και το όραμα τους. Ακόμη κι αν αρκετοί συνάδελφοί μας δεν είναι σήμερα εδώ επιλέγοντας έναν άλλο δρόμο ύστερα από μήνες εγκαρτέρησης και ανεργίας αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορικής διαδρομής της “Ε”. Δεν υπάρχουν “δύο” μέτωπα σε αυτή την υπόθεση.
Όσοι μένουμε ακόμη εδώ επιδιώκουμε να κρατήσουμε ζωντανό τον τίτλο της “Ε” που ανήκει καταρχήν στους εργαζόμενους. Όσοι μένουμε εδώ προσπαθούμε μέχρι τέλους να διατηρήσουμε ζωντανή την εφημερίδα και να ικανοποιήσουμε τα οικονομικά μας αιτήματα. Αυτό σημαίνει συνδικαλιστικός αγώνας. Να μην καταθέτεις τα όπλα, να μην παραχωρείς αυτό που είναι δικό σου, να μην σταματάς να ελπίζεις και να αγωνίζεσαι. Να μην απεμπολείς τα δικαιώματα του, όποιο τρόπο κι αν έχεις επιλέξει, για να τα διεκδικήσεις.
*εκπρόσωπος των συντακτών της Ελευθεροτυπίας της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας και του enet.gr.
Πολλοί μας ρωτούν: “ύστερα από 12 μήνες που παραμένετε απλήρωτοι και 6 μήνες απεργίας τι περιμένετε πιά από την “Ε”;”. Όμως σ' αυτή την ερώτηση δεν υπάρχει ορθολογιστική απάντηση. Ίσως γιατί η αυτή η απάντηση δεν εκπορεύεται μονο από τη λογική και την συνδικαλιστική τακτική αλλά κι από την ηθική και το συναίσθημα.
Για εμάς τους εργαζόμενους της Χ.Κ Τεγόπουλος, η “Ε” δεν υπήρξε ποτέ απλώς μία “δουλειά”. Ο καθένας από το δικό του πόστο και με τη δική του εμπειρία συνέβαλε σε κάτι ευρύτερο. Υπηρέτησε μια ιδέα. Διαφύλαξε ένα αγαθό. Και αυτό ήταν η Ελευθερία του Τύπου και της πληροφόρησης, όπως υπηρετήθηκε εδώ, σε αυτή την εφημερίδα.
Η ιστορία της “Ε” χωρίζεται σε πολλά κεφάλαια στα 37 χρονια από την έκδοση της. Το μελανότερο εξ αυτών γράφεται τον τελευταίο χρόνο με την διοίκηση της Χ.Κ Τεγόπουλος να αδυνατεί ακόμη και σήμερα, 1 χρόνο μετά, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να δώσει λύση στο πρόβλημα 850 ανθρώπων που παραμένουμε απλήρωτοι, σε απεργία και σε καθεστώς εργασιακής αβεβαιότητας.
Ομως η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η επιχείρηση εξαιτίας των επιλογών της διοίκησης, δεν καθιστά την “Ε”, και τον αγώνα μας για την επιβίωση μας και την επιβίωση της "Ε", ένα πουκάμισο άδειανο". Όλοι όσοι είμαστε ακόμη εδώ, συμμετέχοντας στις απεργιακές εκδόσεις της Ελευθεροτυπίας, γεμίζουμε με την επιμονή και τη δουλειά μας ακριβώς αυτό το πουκάμισο και χωρίς ψευδαισθήσεις. Όπως κάναμε και στο παρελθόν, όπως ακριβώς έκαναν επί δεκαετίες συνάδελφοί μας που στήριξαν την εφημερίδα αυτή με το λόγο, τις απόψεις, τις ιδέες και το όραμα τους. Ακόμη κι αν αρκετοί συνάδελφοί μας δεν είναι σήμερα εδώ επιλέγοντας έναν άλλο δρόμο ύστερα από μήνες εγκαρτέρησης και ανεργίας αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορικής διαδρομής της “Ε”. Δεν υπάρχουν “δύο” μέτωπα σε αυτή την υπόθεση.
Όσοι μένουμε ακόμη εδώ επιδιώκουμε να κρατήσουμε ζωντανό τον τίτλο της “Ε” που ανήκει καταρχήν στους εργαζόμενους. Όσοι μένουμε εδώ προσπαθούμε μέχρι τέλους να διατηρήσουμε ζωντανή την εφημερίδα και να ικανοποιήσουμε τα οικονομικά μας αιτήματα. Αυτό σημαίνει συνδικαλιστικός αγώνας. Να μην καταθέτεις τα όπλα, να μην παραχωρείς αυτό που είναι δικό σου, να μην σταματάς να ελπίζεις και να αγωνίζεσαι. Να μην απεμπολείς τα δικαιώματα του, όποιο τρόπο κι αν έχεις επιλέξει, για να τα διεκδικήσεις.
*εκπρόσωπος των συντακτών της Ελευθεροτυπίας της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας και του enet.gr.
1 comment:
Κρατάμε το νέα αρχη αφου έχουμε τους αναγνώστες μας
Σας ευχαριστούμε όλους!!!!
Post a Comment