ΟΙ εργαζόμενοι στην Χ.Κ Τεγόπουλος και στην Φωτοεκδοτική στην συνέλευσή τους στις 5 Μαρτίου 2012 αποφάσισαν με συντριπτική πλειοψηφία, να ασκήσουν ΚΥΡΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην συζήτηση που θα γίνει την Τετάρτη 7 Μαρτίου για την αίτηση υπαγωγής της επιχείρησης στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κωδικα. Υπέρ της Κύριας παρέμβασης ψήφισαν 231 εργαζόμενοι και υπέρ της Πρόσθετης παρέμβασης ψήφισαν 35 εργαζόμενοι.
ΥΓ: Είναι η τρίτη κατά σειρά φορά που οι εργαζόμενοι στη ΧΚΤ τάσσονται υπέρ της Κύριας Παρέμβασης με συντριπτική πλειιοψηφια. Είχαν προηγηθεί ψηφοφορίες.
-Για την δικαστική διαδικασία της 5ης Ιανουαρίου για την προσωρινή διαταγή προστασίας της που ειχε κάνει η ΧΚΤ .
-Για την συζήτηση της κύριας αίτησης υπαγωγής, που ήταν προγραμματισμένη να γίνει στις 15 Φεβρουαρίου αλλά είχε αναβληθει.
ΥΓ: Είναι η τρίτη κατά σειρά φορά που οι εργαζόμενοι στη ΧΚΤ τάσσονται υπέρ της Κύριας Παρέμβασης με συντριπτική πλειιοψηφια. Είχαν προηγηθεί ψηφοφορίες.
-Για την δικαστική διαδικασία της 5ης Ιανουαρίου για την προσωρινή διαταγή προστασίας της που ειχε κάνει η ΧΚΤ .
-Για την συζήτηση της κύριας αίτησης υπαγωγής, που ήταν προγραμματισμένη να γίνει στις 15 Φεβρουαρίου αλλά είχε αναβληθει.
16 comments:
[σχόλιο που είχε αφεθεί στην προηγούμενη ανάρτηση-κάλεσμα στη συνέλευση, το οποίο διαγράφηκε για τεχνικούς λόγους και μεταφέρεται εδώ:]
Kάθε φορά που πηγαίνω σε γενική συνέλευση της εφημερίδας αποχωρώ απογοητευμένος, όλο και περισσότερο. Ενώ λίγο ως πολύ υπάρχει ομοφωνία στις θέσεις και ενότητα στον αγώνα, κάθε υποψία αντίθετης άποψης ή διαλλακτικότητας αντιμετωπίζεται με φωνασκίες από τη γαλαρία, αισχρά υπονοούμενα και ξεφωνητό από τους γνωστούς σκληροπυρηνικούς. Οσοι τολμούν να ψελλίσουν κάτι διαφορετικό ή να διαχωρίσουν τη θέση τους, συνάδελφοι ή ακόμα και δικηγόροι, λοιδορούνται εν χορώ και στιγματίζονται ως "τσάτσοι της εργοδοσίας", με αποτέλεσμα να πνίγεται ο διάλογος, αφού ελάχιστοι τολμούν να πάνε κόντρα στο κλίμα ψυχολογικού πολέμου. Εγώ τουλάχιστον προτίμησα να κρατήσω την άποψή μου για τον εαυτό μου, παρά να εκτεθώ σε αυτό το δυσοίωνο κλίμα. Οπως φάνηκε και στο απεργιακό φύλλο (όπου είχαμε και κρούσμα "λογοκρισίας" στη στήλη του ραδιοφώνου), μερικοί από εμάς έχουν κάπως ευέλικτη άποψη περί πολυφωνίας και δημοκρατίας: αλλιώς την περιγράφουν στα μακρόσυρτα λογύδριά τους στις συνελεύσεις και αλλιώς (δεν) την εφαρμόζουν στην πράξη. Και για να μη με πείτε και μένα "ανώνυμο μπουμπούκι" όπως αποκάλεσε κάποιος από το πρώτο κιόλας 5λεπτο της γ.σ. όσους έκαναν το λάθος να μιλήσουν στο διαδίκτυο για ανοιχτή εφημερίδα και διαπραγμάτευση με την εργοδοσία, ιδού το ονοματάκι μου: Νίκος Παπαδογιάννης, αθλητικό τμήμα, 21 χρόνια στην εφημερίδα.
Συνάδελφε πέρα από το γεγονός ότι στο απεργιακό φύλλο δεν έγινε καμιά λογοκρισία αλλά αντίθετα δεν διορθώθηκε και παρέμεινε σε κείμενο ένας εντελώς άστοχος χαρακτηρισμός. Η γενίκευση που κάνεις περί λογοκρισίας δημιουργεί μεγάλη απορία.
Οταν ασκείται τέτοια τρομοκρατία από τη διοίκηση, που διαθέτει όλους τους μηχανισμούς αλλά ακόμα και τη δυνατότητα να μας κλειδώνει απέξω εσένα σε πείραξαν μερικές αγανακτισμένες φωνές συναδέλφων που να συμφωνήσω μαζί σου κακώς ακούστηκαν;
Οσο για τους χαρακτηρισμούς όταν κάποιος θέλει να εκφράσει την άποψή του το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να τους αγνοεί. Αν θέλεις μπορώ να σου πω τους χαρακτηρισμούς που έχω ακούσει εγώ από συναδέλφους όταν συναντηθούμε γιατί δεν θέλω να τους μεταφέρω ακόμα και σε ένα ενήλικο ιστολόγιο.
Παρόλα αυτά ακόμα κι αν δεν με έπεισες με τις γενικεύσεις σου εκτιμώ πολύ το ότι έβαλες το όνομά σου γι αυτό και σου απάντησα.
Αντα Ψαρρά
Νικο. Τα απεργιακα φυλλα ειναι απο τις κορυφαίες στιγμες της προσπαθειας που κανουμε. Κρούσμα λογοκρισιας δεν υπηρξε και ουτε θα υπαρξει. Το θεμα που δημιουργηθηκε με την στηλη του ραδιοφωνου δεν εχει καμμια σχεση με "λογοκρισια" και μπορεις να ρωτησεις τον συναδελφο που επιμελειται την στηλη. ΣΕ αυτο τον αγωνα προσπαθουμε ολοι οι συναδελφοι, και διεκδικουμε να βρεθει μια λυση αξιοπρεπης και ικανοποιητική για ολους μας. ΔΕν ζηταμε πραγματα που δεν γινονται. Πραγματι στις συνελευσεις επικρατει συχνα το κλιμα που περιεγραψες και δεν ειναι σωστό. Αυτο ομως δεν πρεπει να ακυρωνει την συλλογικη προσπαθεια.
Δεν θέλω να μπω στη διαδικασία του διαλόγου μέσω του blog του Πάνου (ή και την επίσημη σελίδα στο fb) για το σχόλιό μου στη στήλη του ραδιοφώνου "εναντίον" των συνδικαλιστών της ΕΤΕΡ, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά επειδή μετά θα πρέπει να απολογηθώ (κάνοντας επανόρθωση) στη Ντίνα Δασκαλοπούλου και τη Γεωργία Μυλωνάκη. Μου αρκεί άλλωστε αυτό που λέει η Άντα Ψαρρά: "...δεν έγινε καμιά λογοκρισία αλλά αντίθετα δεν διορθώθηκε και παρέμεινε σε κείμενο ένας εντελώς άστοχος χαρακτηρισμός". Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, η Άντα λέει πως δεν έγινε λογοκρισία αλλά έπρεπε να γίνει...
Δημήτρης Κανελλόπουλος
Αντα,
Γράφεις ότι στο απεργιακό φύλλο έπρεπε να διορθωθεί ο κατά τη γνώμη σου άστοχος χαρακτηρισμός "επαγγελματίας συνδικαλιστής" (από τη στήλη του ραδιοφώνου). Υπήρξαν παρόμοιες φωνές και από άλλα μέλη της συντακτικής επιτροπής, που ζητούν μάλιστα επανόρθωση στο επόμενο φύλλο (Ντίνα Δασκαλοπούλου, με παρέμβαση εδώ αλλά και στο Facebook). Αυτό εννοώ όταν λέω ότι υπήρξε -λανθάνον έστω- κρούσμα λογοκρισίας. Ισως να μην είναι απόλυτη ακριβής και να ακούγεται βαριά η λέξη που χρησιμοποίησα, αλλά η ουσία είναι ίδια.
Ευχαριστώ πάντως για την απάντηση, ο διαδικτυακός διάλογος έχει αξία μόνο όταν γίνεται με ονοματεπώνυμο.
Νικ.Παπ.
Η επανάληψη του «όχι στο άρθρο 99» από τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων στην επιχείρηση της Χ.Κ. Τεγόπουλος ήταν το αναμενόμενο (ικανοποιητικό) ψήφισμα από τη χτεσινή γ.σ. Όμως, ακόμα πιο ικανοποιητική και αποκαλυπτική ήταν η ίδια η συνέλευση όπως εξελίχθηκε, οι τοποθετήσεις όλων (εργαζομένων, εκπροσώπων και δικηγόρων), μαζί με το πώς διαδραματίζονται οι παράλληλες συζητήσεις (ενίοτε και κονταρομαχίες) στα πηγαδάκια γαλαρίας τε και... κεντρικής σάλας.
Όσο ζούμε διδασκόμαστε. Από τον εαυτό μας και από τους γύρω μας. Και έχει σημασία αν αξιολογούμε και αξιοποιούμε τα μαθήματα που παίρνουμε, αν τα κάνουμε τρόπο ζωής.
Στην πρώτη περίπτωση διδαχτήκαμε χτες ότι ακόμα δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από το εγώ και να πάμε στο εμείς. Πώς; Κράζοντας και λοιδορώντας σχεδόν κάθε τοποθέτηση που μας έβρισκε να διαφωνούμε (έστω και αν ο συνάδελφος ερχόταν σε αντίθεση με τη στοιχειωδώς κοινή λογική και τα βασικά εργατικά μας συμφέροντα, είχε δικαίωμα -και καθήκον- να μιλήσει). Ωστόσο, αυτό πάντα το καταδικάζουμε όταν συμβαίνει σ' εμάς. Όσο και αν το αίμα μας βράζει (άρα συχνά απέχουμε από την ψυχρ-αιμία), η δυνατότητα απρόσκοπτης έκφρασης όλων των απόψεων είναι η πεμπτουσία των γενικών συνελεύσεων, χάρη στις οποίες (θα έπρεπε να) συνδιαμορφωνόμαστε ως εργαζόμενοι.
Στη δεύτερη περίπτωση είδαμε στην πράξη τι σημαίνει ταξική συνείδηση, ήθος και αξιοπρέπεια όταν μια συναδέλφισσα της ένθεσης με λόγια απλά και σταράτα εξήγησε γιατί η πρόταση της εργοδοσίας είναι ανήθικη, διχαστική και ψεύτικη.
Συνολικά, πάντως, δείχτηκε για άλλη μια φορά ότι η κοινωνία μας δεν αποτελείται μονάχα από εαυτούληδες ή Νενέκους: ούτε οι εργαζόμενοι είναι όλοι πρόβατα ή έτοιμοι να εξαγοραστούν για ένα κομμάτι ψωμί είτε για μια θέση εξουσίας ούτε οι δημοσιογράφοι αποτελούνται ντε και καλά μόνο από αλήτες και ρουφιάνους.
θα συμφωνησω με τον κυριο Παπαδογιαννη.Και εγω διαφωνησα με τις αποψεις περι τελευταιας ευκαιριας κτλ,αλλα αυτο δεν σημαινει πως πρεπει να λιθοβολησω τον (φιλο) και συναδερφο που το εγραψε αυτο!Οσο για τους αγανακτισμενους ανηκω στους υψηλα αμειβομενους των 1244 ευρω καθαρα & αυτο περυσι τον Ιουλιο,οποτε αναλογικα νομιζω πως θα επρεπε να ειμαι παραπανω αγανακτισμενος απο παρα πολλους εκει μεσα...Χτες αποχωρησα πολυ πριν το τελος της συνελευσης γιατι πραγματικα θυμωσα με τα γεγονοτα & νομιζω πως εκφραζω μια σιωπηλη μεν,μεγαλη δε μαζα ατομων που εχουν αγανακτησει να παρακολουθουν τα show των ιδιων ομιλητων & ιδιων αγανακτισμενων καθε φορα...Εχουμε απεναντι μια διοικηση που μας χτυπαει με καθε τροπο & εμεις βγαζουμε τα ματια μας μονοι μας,αυτο θα πρεπει να σταματησει καποτε!Να διευκρινισω τελος οτι με τον κυριο Παπαδογιαννη συμφωνω ως προς το σκελος των συνελευσεων και οχι του απεργιακου.
Αγαπητέ Νίκο,
Αγαπητέ Δημήτρη,
Αν ξαναδιαβάσετε το σχόλιό μου θα καταλάβετε ότι καθόλου δεν ισχυρίζομαι ότι έπρεπε να "λογοκριθεί" κάποια φράση οποιουδήποτε συναδέλφου.
Αντίθετα, θεωρώ ότι όσο κι αν εγώ προσωπικά τη θεωρώ άστοχη και δεν θα την προσυπέγραφα, πολύ καλά έκανε και μπήκε.
Δεν συμμερίζομαι δηλαδή την κριτική που έγινε από ορισμένους συναδέλφους. Αλίμονο αν η συντακτική επιτροπή των εργαζομένων προχωρούσε σε οποιασδήποτε μορφής λογοκρισία.
Άντα Ψαρρά
Αναγκάζομαι να επανέλθω στο θέμα των συνελεύσεων, διότι οι αφορισμοί αδικούν το σύνολο. Αναφέρθηκα κάμποσες ώρες πριν στο κράξιμο που συχνά υφίστανται οι λεγόμενες αντίθετες με το κοινό αίσθημα τοποθετήσεις στις γ.σ., τονίζοντας ότι «η δυνατότητα απρόσκοπτης έκφρασης όλων των απόψεων είναι η πεμπτουσία των γενικών συνελεύσεων».
Αλλά απ' αυτό έως το σημείο να λέμε ότι συνάδελφοι απέχουν από τις συνελεύσεις λόγω αυτού του κλίματος, ότι τοποθετούνται εν είδει σόου οι ίδιοι πάντα ομιλητές και (ακόμα χειρότερα) ότι κάποιοι δεν μιλούν από φόβο μήπως υποστούν χαρακτηρισμούς και λοιδορηθούν... μεσολαβούν χιλιόμετρα υπερβολής!
Αν δεν θέλουμε να απαξιώσουμε από μόνοι μας το δικαίωμα της συλλογικής λήψης αποφάσεων είτε ως εργαζόμενοι είτε ως οποιοδήποτε ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας, οφείλουμε να είμαστε παρόντες στις συνελεύσεις και να τοποθετούμαστε, ανεξάρτητα από την υποδοχή των λεγομένων μας! ...Προτού η όποια μνημονιακή δικτατορία επιβάλει (μετά τη σχεδόν παλλαϊκή ανεργία και τις εφ' ενός πεζοδρομίου διαδηλώσεις) και την απαγόρευση των συνελεύσεων!
-
Δίκηο έχει ο κ. Παπαδογιάννης, αλλά το θέμα μου δεν είναι αυτό.
Εδώ και λίγη ώρα διακινείται η πληροφορία ότι όσοι ψηφίσαμε χθες υπέρ της κύριας παρέμβασης, ψηφίσαμε στην ουσία υπέρ της πτώχευσης της εταιρίας, με την έννοια ότι στο κείμενο της κύριας παρέμβασης που υπογράφει ο δικηγόρος κ. Παλαιολόγος ζητείται ευθέως η πτώχευση!!!
Κύριε Σώκο και κύριοι συνάδελφοι που έχετε υπογράψει την εξουσιοδότηση στον εν λόγω δικηγόρο, σας παρακαλώ να το διαψεύσετε ή να το επιβεβαιώσετε.
Διότι, αν είναι έτσι, αποκαλύπτεται ότι κάποιοι εκεί μέσα θέλουν πράγματι να κλείσουν την εφημερίδα, ίσως επειδή έχουν ετοιμάσει τη διάδοχη κατάσταση, για την πάρτη τους αδιαφορώντας για τους 700 για τους οποίους δήθεν κόπτονται. Ελπίζω να μην είναι έτσι. Περιμένω απάντηση...
Κυρια Πλατση θα μου επιτρεψετε να διευκρινισω κατι:Δεν ειπα απεχουν γενικα,ειπα αποχωρησα γιατι η κατασταση ηταν απαραδεκτη για μενα τουλαχιστον & νομιζω πολλοι συναδελφοι επραξαν αναλογα.Επισης δεν ειπα οτι καποιοι σιωπουν εξαιτιας του φοβου τους.Οσο για το σοου δεν θα αλλαξω την αποψη μου,εχω βαρεθει τα ιδια προσωπα με την ιδια κασετα καθε φορα!
ΔΕν υπαρχει θέμα κατάθεσης αιτησης πτωχευσης. ΤΟ ειπε στη συνελευση ο κ. Κλοκοταρας ο οποίος μαζι με τον κ. Τσαλαπατη ανεπτυξαν και το σκεπτικο το οποιο θα αναπτυξουν στην κυρια παρεμβαση που θα κανουν. Μαζι τους συνταχθηκε και ο κ.Παλαιολογος.
Αν μου επιτρέπει ο κ. εκπρόσωπος, θέμα κατάθεσης αιτήματος πτώχευσης δεν υπάρχει αλλά τι σημαίνει, επί της ουσίας, ότι η κύρια παρέμβαση των εργαζομένων της "Ε" είναι να μην μπεί στο άρθρο 99 η εκδότρια επιχείρηση. Δεν σημαίνει πτώχευση και άνοιγμα της λεωφόρου, για τους γνωστούς-άγνωστους, να προχωρήσουν στήν έκδοση μιας Ελευθεροτυπίας-κλώνου.Και μην μου σβήσετε το σχόλιο σαν την άλλη φορά. Τοποθετηθείτε επί της ουσίας.
Σημασια εχει τι περιεχομενο δινεις στην Κυρια παρεμβαση που κανεις και τι επιχειρηματα αναπτυσσεις. Υπαρχει Κυρια παρεμβαση με την οποια μπορεις να ζητησεις να μην μπει εκδοτρια εταιρεια στο 99 γιατι σου οφειλει χρηματα και θελεις να τα εισπραξεις εκτελωντας τις δικαστικες αποφασεις που εχεις στα χερια σου απο τα ασφαλιστικα μετρα. Υπαρχει και η Κυρια Παρεμβαση που μπορεις να ζητησεις να μην μπει η εκδότρια εταιρεια στο αρθρο 99 γιατι εχει σταματησει να σε πληρωνει και δεν εχει την δυνατοτητα να λυσει το προβλημα της εξυγιανσης της.
Συνάδελφε Δημήτρη (Κανελλόπουλε)
επειδή ήμουν κι εγώ από εκείνες που διαμαρτυρηθηκαν επωνυμα (ως Αφροδίτη Π.)για το άστοχο, κατά τη γνώμη μου πάντα, σχόλιό σου στο απεργιακό φύλλο, σου απαντάω επίσης δημοσίως: Το ότι διαφώνησα, και ζήτησα να πάρει θέση η συντακτική επιτροπή εφόσον αφορά συναδέλφους μας και μάλιστα απολυμένους στα ΜΜΕ, δε σημαίνει ότι ζητάω τη λογοκρισία, με κανένα τρόπο. Δικαίωμά σου να γράφεις ό,τι θέλεις, ακόμα και αν είναι αστήρικτο εώς και συκοφαντικό κατά τη δική μου τουλάχιστον ερμηνεία. Δικαίωμά μου κι εμένα όταν το βλέπω δημοσιευμένο να διαφωνώ και να ζητάω εξηγήσεις. Δε ζήτησα να σε μαλώσουν, να σου τραβήξουν το αυτάκι ή να βγουν και να καταδικάσουν. Απλώς να πουν τη γνώμη τους, που δεν το έκαναν, φαντάζομαι έχουν κι άλλα σοβαρότερα να ασχοληθούν.
Αυτά, για ένα απεργιακό φύλλο που οφείλει να είναι δημοκρατικό, και μέρος της δημοκρατίας ειναι η αυτοκριτική και ο δημόσιος διάλογος. Ισως φαίνονται και είναι ελάσσονα, αλλά ο διάβολος, όπως και η δημοκρατία, κρύβεται και στις λεπτομέρειες.
Κατά τα άλλα έχουμε σοβαρότερα ζητήματα να ασχοληθούμε. Το αυριανό συγκαταλέγεται σε αυτά.
Οσο για τα ουρλιαχτά στις συνελεύσεις, κι εμένα με απωθούν και γι'αυτό απέχω ενίοτε, αν και μετά το μετανιώνω. Κι εγώ έχω χάσει την ψυχραιμία μου, ειδικά όταν ακούω απόψεις του τύπου "τα αφεντικά είναι φίλοι μας" (κι ακόμα χειρότερα όταν τις εκφράζουν μουλωχτά και ανώνυμα). Οντως η απληρωσιά φέρνει γκρίνια και φαγωμάρα... Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να ξεφτυλιστούμε για ένα κομμάτι ψωμί, που δεν μας το δίνουν κιόλας.
Post a Comment