Wednesday, May 30, 2012

ΨΗΦΙΣΜΑ: "Η ιστορία της "Ε" ανήκει σε όλους τους εργαζόμενούς της και σε όλους τους αναγνώστες της"

Η συνέλευση των εργαζομένων στην Χ.Κ Τεγόπουλος ( Ελευθεροτυπία, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία και enet.gr) ενέκρινε με ψήφους 137 υπέρ, 8 κατά και 14 λευκά, ψήφισμα, μετά από πρόταση συναδέλφων, που αναφέρει τα εξής:

-Ανεξάρτητα αν κάποιοι από εμάς είμαστε σε απεργία ή σε επίσχεση εργασίας, καθώς και αν ήμασταν υπέρ της πρόσθετης ή της κύριας παρέμβασης στην αίτηση της Χ.Κ. Τεγόπουλος για υπαγωγή στο άρθρο 99, θεωρούμε ότι οι τίτλοι τέλους για την Ελευθεροτυπία δεν έχουν πέσει ακόμα και ότι όποιες κι αν είναι οι αποφάσεις των συνελεύσεων μας σε σχέση με τις επόμενες κινήσεις μας, επιθυμία μας είναι να βρεθεί τρόπος για να καταστεί ξανά βιώσιμη η επιχείρηση.

-Σε ότι αφορά τα δημοσιεύματα που θέλουν μερίδα συντακτών της "Ε" και της "Κ.Ε." (50-80 σε σύνολο 700-800 εργαζομένων) να προχωρούν στην έκδοση νέας εφημερίδας δηλώνουμε πως θεωρούμε αναφαίρετο το δικαίωμα στην ελευθερία της έφρασης και του λόγου. Επειδή όμως το εν λόγω εγχείρημα παρουσίαζεται στον ηλεκτρονικό κυρίως τύπο ως "η συνέχεια" της Ελευθεροτυπίας, ξεκαθαρίζουμε ότι δεν αρκούν οι όποιοι συμβολισμοί και παραλληλισμοί προκειμένου να υφαρπάξει μια μερίδα συντακτών την ιστορία της εφημερίδας. Η ιστορία της Ελευθεροτυπίας ανήκει στους χιλιάδες εργαζόμενους όλων των ειδικοτήτων που πέρασαν απ' αυτήν στα 37 χρόνια της ιστορίας της και πρωτίστως στα εκατομμύρια των αναγνωστών της που μας τιμούν απ' το υστέρημά τους όλα αυτά τα χρόνια. Ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει πως το νέο "εγχείρημα" γεννιέται, όπως αποδεικνύεται στην πράξη, πάνω στην πλάτη του απεργιακού μας αγώνα και, το χειρότερο απ' όλα, εκμεταλλεύεται τη δυναμική των δύο απεργιακών φύλλων που βγήκαν έπειτα από αποφάσεις της συνέλευσης των εργαζομένων στην Χ.Κ.Τεγόπουλος.

-Οι εργαζόμενοι δηλώνουμε ότι στεκόμαστε στο πλευρό των συναδέλφων μας στο τυπογραφείο, την εμπορική διεύθυνση, το λογιστήριο, το αρχείο και τα άλλα τμήματα της Χ.Κ.Τεγόπουλος. Μαζί ξεκινήσαμε αυτό τον αγώνα, μαζί θα τον τελειώσουμε.

4 comments:

Αυγή Μ. Πλατσή said...

ΕΙΚΟΝΑ ΣΟΥ ΕΙΜΑΙ, ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΚΑΙ ΣΟΥ ΜΟΙΑΖΩ...

Επέλεξα να μη μετάσχω σε κανένα σχεδιαζόμενο εγχείρημα, είτε έντυπο είτε ηλεκτρονικό - όπως δεν μετείχα και στα δύο λεγόμενα απεργιακά φύλλα, έχοντας εκθέσει τις αντιρρήσεις μου γι' αυτά στη συνέλευση συντακτών, αλλά και σε γ.σ. όλων των εργαζομένων.

Ωστόσο, θεωρώ απαράδεκτο το ψήφισμα αυτό, που χαρακτηρίζει ως "γέννημα στην πλάτη του απεργιακού αγώνα" το εγχείρημα κάποιων συναδέλφων.

Απαράδεκτο, επειδή μετατοπίζει το πρόβλημα των εργαζομένων της συγκεκριμένης επιχείρησης: από την ΟΜΗΡΕΙΑ των ΑΠΛΗΡΩΤΩΝ επί 10 μήνες εργαζομένων σε ένα (κατ' επιλογήν από την ίδια την ιδιοκτησία του) νεκρό σώμα, το ψήφισμα μεταθέτει το πρόβλημα σε έναν εμφύλιο ανάμεσα σε συναδέλφους.

Διότι ο απεργιακός αγώνας αυτός εδώ και μήνες έχει ατονήσει. Όχι επειδή κάποιοι δοκιμάζουν το άλφα ή το βήτα εγχείρημα... Ούτε επειδή κάποιοι άλλοι θεωρούν πως οι πρώτοι «υφαρπάζουν» την ιστορία της εφημερίδας... (Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι κανένα παρελθόν, όσο ηρωικό κι αν υπήρξε, δεν κληροδοτείται με κανέναν τρόπο ούτε χαρακτηρίζει το παρόν.)

...Αλλά επειδή η ιδιοκτήτρια της Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ σε καμία στιγμή των 10 αυτών μηνών που προηγήθηκαν δεν έδειξε έμπρακτα πως ενδιαφέρεται για τη ζωή της επιχείρησής της. Και (ως αποτέλεσμα αυτού) επειδή δεν υπήρξε ποτέ συμφωνία ανάμεσά μας τόσο ως προς τους στόχους αυτού του αγώνα όσο (και κυρίως) ως προς την αναγκαιότητά του.

Όταν ακόμα και σήμερα υπάρχει κόσμος που διερωτάται γιατί δεν γυρίζουμε πίσω να δουλέψουμε, έστω και απλήρωτοι...

Όταν ακόμα και σήμερα υπάρχουν συνάδελφοι που θεωρούν ότι η εκδότρια «θέλει αλλά δεν μπορεί» και ελπίζουν σε θαύματα...

Όταν ακόμα και το αυτονόητο (η πρώτιστη υποχρέωση των εκπροσώπων όλων των εργαζομένων) να κληθούν οι νομικοί μας σύμβουλοι αμέσως μετά την έκδοση της δικαστικής απόφασης για την ενημέρωσή μας και τη λήψη αποφάσεων επί του πρακτέου και βάσει των νέων δεδομένων, αντί ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΘΕΙ σήμερα, αιτήθηκε να μπει σε ψηφοφορία(!)...

Όταν ακόμα και τώρα, έπειτα από τόσα κείμενα που γράφτηκαν και τόσους λόγους που εκφωνήθηκαν στο όνομα της ενότητας και της αλληλεγγύης, οι περισσότεροι από μας παραμείναμε δέσμιοι στο προσωπικό μας πρόβλημα, ξεκομμένοι από την υπόλοιπη κοινωνία που μαστίζεται με ίδια ή/και χειρότερα δεινά...

...Σημαίνει πως ο μόνος αγώνας που μπορεί να συνεχιστεί είναι η διεκδίκηση των οικονομικών απαιτήσεών μας. Τα υπόλοιπα είναι απλώς μικροκοινωνικοί διαξιφισμοί, απόλυτα ανάλογοι και σε πλήρη συνάφεια με την εικόνα της τρέχουσας πολιτικής κολυμπήθρας των ψευδαισθήσεων.

Anonymous said...

Τ'ότι μου χρωστάει η Χ.Κ.Τεγόπουλος Α.Ε. το βιώνω. Τ'ότι χρωστάω σ'όλο τον ντουνιά το ξέρω. Το ότι θα πάρουμε(ξέρουμε όλοι τι) επίσης το ξέρω. Το ότι η κόλλα αναμεταξύ των συναδέλφων ήταν -και θα είναι- τα φράγκα το βλέπω. Τ'ότι δεν καταλάβαμε τα μέσα παραγωγής το ξέρω κι αυτό (τυπώσαμε αλλού...). Τ'ότι είμαι λαλάκας που δεν έκανα επίσχεση από τον Νοέμβριο το'χω συνειδητοποιήσει. Τ'ότι δεν βρίσκω δουλειά ούτε για φυλλάδια, με τρελαίνει. Τ'ότι οι τράπεζες είναι στην πραγματικότητα φιλανθρωπικά ιδρύματα το πιστεύω (τόσα δάνεια που έδωσαν στην "Ε"...). Σήμερα όμως έμαθα κάτι άλλο πιο ψαγμένο: ότι η νομότυπη ΠΟΥΣΤΙΑ των συναγωνιστών συνάδελφων να χρησιμοποιήσουν την απεργία και πιο ειδικά τα απεργιακά φύλλα για να φτιάξουν δικό τους μαγαζί ονομάζεται "μικροκοινωνικός διαξιφισμός". Εμ πως, χρόνια τώρα οι εκλεκτοί συνάδελφοι της εφημερίδας των συντακτών αυτοαποκαλούνται αριστεροί (λες να είναι αυτοί που καθόμασταν στα διπλανά γραφεία;..) και έχουν ταχθεί στο πλευρό της εργατικής τάξης (των πιεστών, των λογιστών κλπ). Καταλαβαίνω λοιπόν την έντονη ανάγκη τους να εκφράσουν τις αγωνίες τους. Αντιλαμβάνομαι το ιερό τους καθήκον να ενημερώσουν τον κόσμο που διψάει για ανεξάρτητη ερευνητική δημοσιογραφία. Άσε που πρέπει να θρέψουν και την οικογένεια τους (την δικιά μου την ταϊζουν εξωγήινοι τουρίστες...). Γι'αυτό και εμπέδωσαν καλά πως για ένα κομμάτι ψωμί δεν φτάνει μόνο η δουλειά (χωρίς γλείψιμο και συκοφαντία γίνεται;). Πόσο δίκιο έχει η συνάδελφος πιο πάνω: Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω...

Παναγιώτης Μπουγάνης


Υ.Γ. Ας ενωθούμε λοιπόν όλοι μαζί σε μια γροθιά οι εργαζόμενοι και των δύο εφημερίδων (της καπιταλιστικής που πτωχεύει και της αυτοδιαχειριζόμενης που ανοίγει) μπας και πάρουμε τα δεδουλευμένα μας. Ο Κ. Μητσοτάκης το'χε πει μετά από δέκα χρόνια δεν θα θυμάται κανείς τίποτα...

Anonymous said...

Σε τελικη 80 αυτοι που πανε να βγαλουν νεα εφημεριδα, 130 αυτοι που ψηφισαν κατα...

Ισοπαλια εχουμε....

ΕΛΕΟΣ, σταματηστε να ζηλευετε το ΑΛΤΕΡ και βγαλτε εφημεριδα...

Anonymous said...

Τ'ότι μου χρωστάει η Χ.Κ.Τεγόπουλος Α.Ε. το βιώνω. Τ'ότι χρωστάω σ'όλο τον ντουνιά το ξέρω. Το ότι θα πάρουμε(ξέρουμε όλοι τι) επίσης το ξέρω. Το ότι η κόλλα αναμεταξύ των συναδέλφων ήταν -και θα είναι- τα φράγκα το βλέπω. Τ'ότι δεν καταλάβαμε τα μέσα παραγωγής το ξέρω κι αυτό (τυπώσαμε αλλού...). Τ'ότι είμαι λαλάκας που δεν έκανα επίσχεση από τον Νοέμβριο το'χω συνειδητοποιήσει. Τ'ότι δεν βρίσκω δουλειά ούτε για φυλλάδια, με τρελαίνει. Τ'ότι οι τράπεζες είναι στην πραγματικότητα φιλανθρωπικά ιδρύματα το πιστεύω (τόσα δάνεια που έδωσαν στην "Ε"...). Σήμερα όμως έμαθα κάτι άλλο πιο ψαγμένο: ότι η νομότυπη ΠΟΥΣΤΙΑ των συναγωνιστών συνάδελφων να χρησιμοποιήσουν την απεργία και πιο ειδικά τα απεργιακά φύλλα για να φτιάξουν δικό τους μαγαζί ονομάζεται "μικροκοινωνικός διαξιφισμός". Εμ πως, χρόνια τώρα οι εκλεκτοί συνάδελφοι της εφημερίδας των συντακτών αυτοαποκαλούνται αριστεροί (λες να είναι αυτοί που καθόμασταν στα διπλανά γραφεία;..) και έχουν ταχθεί στο πλευρό της εργατικής τάξης (των πιεστών, των λογιστών κλπ). Καταλαβαίνω λοιπόν την έντονη ανάγκη τους να εκφράσουν τις αγωνίες τους. Αντιλαμβάνομαι το ιερό τους καθήκον να ενημερώσουν τον κόσμο που διψάει για ανεξάρτητη ερευνητική δημοσιογραφία. Άσε που πρέπει να θρέψουν και την οικογένεια τους (την δικιά μου την ταϊζουν εξωγήινοι τουρίστες...). Γι'αυτό και εμπέδωσαν καλά πως για ένα κομμάτι ψωμί δεν φτάνει μόνο η δουλειά (χωρίς γλείψιμο και συκοφαντία γίνεται;). Πόσο δίκιο έχει η συνάδελφος πιο πάνω: Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω...

Παναγιώτης Μπουγάνης


Υ.Γ. Ας ενωθούμε λοιπόν όλοι μαζί σε μια γροθιά οι εργαζόμενοι και των δύο εφημερίδων (της καπιταλιστικής που πτωχεύει και της αυτοδιαχειριζόμενης που ανοίγει) μπας και πάρουμε τα δεδουλευμένα μας. Ο Κ. Μητσοτάκης το'χε πει μετά από δέκα χρόνια δεν θα θυμάται κανείς τίποτα...