Ακολουθούν οι απαντήσεις της δικηγόρου Εύης Μυλωνάκη σε 14 ερωτήματα σχετικά με την κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων, τα δικαιώματα των εργαζομένων με δελτίο παροχής, των κλητήρων, των διαδικασιών επίσχεσης εργασίας, πτώχευσης, ομαδικών απολύσεων, εθελούσιας εξόδου και εφαρμογής επιχειρηματικού πλάνου "εξυγίανσης" κλπ.
Ακολουθεί το κείμενο
Εισαγωγικό σημείωμα Εύης Μυλωνάκη:
Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι κάποια από αυτά τα θέματα είναι αμφισβητούμενα και στη θεωρία και στη νομολογία, επομένως δεν αποκλείεται κάποιος άλλος συνάδελφος να δώσει διαφορετική απάντηση σε κάποια από αυτά. Ωστόσο και οι δικές μου απαντήσεις υποστηρίζονται από σημαντικό μέρος τους και είναι οι κατά την άποψή μου προτεινόμενες με βάση τη συνολική εικόνα που μου έχεις μεταφέρει μέχρι σήμερα.
1) Μπορούν τα ασφαλιστικά μέτρα να έχουν κυρώσεις για τους εργαζόμενους / να κριθούν καταχρηστικά;
H κατάθεση αίτησης ασφαλιστικών μέτρων για την επιδίκαση των καθυστερούμενων αποδοχών σας είναι κατά την άποψή μου το ηπιότερο από τα μέτρα που θα μπορούσατε να λάβετε και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να κριθεί καταχρηστικό από το δικαστήριο.
Ίσα – ίσα που η πιθανολόγηση του επικείμενου κινδύνου από την καθυστέρηση από την ικανοποίηση της απαίτησης που απαιτείται για να γίνει δεκτή η αίτηση θεωρείται αυταπόδεικτη για τους μισθωτούς που ζούν από την εργασία τους. Μπορεί ωστόσο να μην επιδικαστεί όλο το ποσό που οφείλεται σε κάθε εργαζόμενο, αλλά μέρος αυτού (καθώς μέρος της νομολογίας θεωρεί ότι με τα ασφαλιστικά δεν πρέπει να ικανοποιείται πλήρως η απαίτηση, αλλά να ρυθμίζεται προσωρινά η έννομη σχέση, εφόσον ούτως ή άλλος ο εργαζόμενος είναι υποχρεωμένος στη συνέχεια να ασκήσει αγωγή για την οριστική διευθέτηση του ζητήματος μέσα σε ένα μήνα από την έκδοση της απόφασης επί των ασφαλιστικών).
Επίσης μπορεί να μην γίνει δεκτό το αίτημα για τη συντηρητική κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων (εφόσον υποβληθεί τέτοιο αίτημα) – εκεί νομίζω θα προβάλει ο εργοδότης την ένσταση ότι το αίτημα είναι καταχρηστικό και ίσως το δικαστήριο κρίνει ότι το μέτρο αυτό είναι ιδιαίτερα επαχθές και δεν είναι απαραίτητο να ληφθεί είτε διότι ο οφειλέτης είναι αξιόχρεος, είτε διότι θα αντιπροτείνει κάποιο λιγότερο «βαρύ» για αυτόν μέτρο και αυτό θα γίνει δεκτό (πχ. εγγυοδοσία, προσημείωση, που και τα δύο αυτά του επιτρέπουν να μεταβιβάσει περουσιακά στοιχεία) ή να πάρει κάποιο δάνειο υποθηκεύοντας για παράδειγμα τα ακίνητά του κλπ. Αλλά κι αυτό είναι θέμα δικηγόρου, δικαστή, κρίνεται από το πόσοι εργαζόμενοι θα προσφύγουν, από το τι θα αποδειχθεί: αν γίνει σαφές ότι υπάρχει κίνδυνος να πουληθούν ή να υποθηκευθούν όλα και οι εργαζόμενοι να χάσουν τα δεδουλευμένα τους, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να γίνει δεκτό το αίτημα.
Ως προς τις κυρώσεις κατά των εργαζομένων ισχύει ό,τι ισχύει γενικά για κάθε εργαζόμενο που στρέφεται κατά του εργοδότη του με δύο επισημάνσεις: 1) είναι σαφές ότι αν όλοι ή ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων προσφύγει στα δικαστήρια, τα χέρια του εργοδότη είναι δεμένα 2) όταν κάποιος προσφύγει για κάποιο τόσο εξόφθαλμο νόμιμο δικαίωμά του όπως είναι οι καθυστερούμενοι μισθοί και στη συνέχεια για παράδειγμα απολυθεί, έχει πάρα πολλές πιθανότητες να επιτύχει την ακύρωση της απόλυσής του από τα δικαστήρια η οποία θα κριθεί παράνομη ως καταχρηστική (εκδικητική από μέρους του εργοδότη).
2) Τα δελτία παροχής-κρυφοί μισθωτοί (enet) υποβάλουν ασφαλιστικά; Η διαδικασία είναι ίδια ή διαφορετική; κατοχυρώνουν δεδουλευμένα ή όχι;
Υποβάλουν ασφαλιστικά, αποσαφηνίζοντας στον δικαστή την ιδιαιτερότητα της εργασιακής τους κατάστασης (επομένως κατά τη γνώμη μου κατά προτίμηση με ξεχωριστό δικόγραφο, το οποίο θα προσδιοριστεί να δικαστεί την ίδια μέρα, αλλά για το οποίο θα εξεταστεί άλλος μάρτυρας ώστε να εξηγήσει την κατάσταση). Με δεδομένο ότι στα ασφαλιστικά το θέμα κρίνεται κατά πιθανολόγηση και ότι εδώ θα ζητάνε καθυστερούμενες αποδοχές από παροχή εργασίας (κάθε είδους ακόμη και ανεξάρτητης) και όχι ας πούμε δώρα, επιδόματα ή υπερωρίες που προϋποθέτουν σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, για τα ασφαλιστικά κατ’αρχήν δεν έχουν λόγο να μην τα καταθέσουν.
Αντιθέτως αν τα κερδίσουν, που θα τα κερδίσουν κατά πάσα πιθανότητα, αν πάνε με ένα καλό δικόγραφο και γενικότερα καλή προετοιμασία, αυτό θα αποτελέσει και ένα δεδικασμένο για το δικαστήριο που ίσως θα κάνουν στη συνέχεια, δηλαδή αγωγή με την οποία να ζητάνε να αναγνωριστεί η σχέση εργασίας τους ως εξαρτημένη αορίστου χρόνου.
Είναι διαφορετικό το θέμα της επιθεώρησης εργασίας που (κακώς) δεν ασχολείται με αυτούς, γιατί υποτίθεται ασχολείται μόνο με αυτούς που ασκούν εξαρτημένη εργασία και άλλο τα ασφαλιστικά ή η αγωγή.
3) Στα ασφαλιστικά μέτρα συμπεριλαμβάνεται αυτόματα το αίτημα της συντηρητικής κατάσχεσης μέρους της περιουσίας του εργοδότη ή αυτό αποτελεί ξεχωριστή διαδικασία;
Είναι δύο ξεχωριστά αιτήματα και δεν σημαίνει ότι επειδή ζητάς προσωρινή επιδίκαση μιας απαίτησης εννοείται ότι ζητάς και συντηρητική κατάσχεση της περιουσίας του οφειλέτη σου σε καμία περίπτωση. Με βάση το έντυπο που είδα, η δικηγόρος σας δεν έχει τέτοια εντολή, και θα μπορούσε μια χαρά να σας πει ότι δεν το ζήτησα γιατί δεν είχα τέτοια εντολή.
Επειδή κατά την άποψή μου αυτό το αίτημα είναι πολύ ισχυρό μέσο πίεσης για τον εργοδότη, θα έπρεπε οπωσδήποτε να συμπεριληφθεί, επομένως θα έπρεπε να διευκρινιστεί αυτό πριν από την κατάθεση του δικογράφου.
4) Σε ποια περίπτωση κρίνεται σκόπιμο να προχωρήσουν οι εργαζόμενοι σε επίσχεση εργασίας; Τί ρισκάρουν και τί μπορούν να κερδίσουν; Πώς λειτουργεί η επίσχεση; για πόσο χρονικό διάστημα κρατάει; μπορούν οι εργαζόμενοι να τη σταματήσουν όποτε θέλουν ή πρέπει να συντρέχουν κάποιες προϋποθέσεις; Αν ξεκινήσουν πολλοί (η πλειοψηφία των εργαζομένων) αλλά στη συνέχεια μεγάλη μερίδα εργαζομένων επιστρέψει στην εργασία του, αυτό τι συνέπειες έχει για τους υπόλοιπους; τα δελτία παροχής μπορούν να προχωρήσουν σε επίσχεση με την ίδια διαδικασία ή ακολουθείται άλλη οδός;
Η επίσχεση είναι ένα από τα πιο δραστικά όπλα του εργαζόμενου για την πληρωμή των αποδοχών του. Ο εργαζόμενος μπορεί νόμιμα και χωρίς συνέπειες να αρνηθεί να εκτελέσει την εργασία που συμφώνησε να παρέχει στον εργοδότη, προκειμένου να εξασφαλίσει την ικανοποίηση ληξιπρόθεσμων απαιτήσεών του κατά αυτού και ειδικότερα την πληρωμή ληξιπρόθεσμων αποδοχών. Το δικαίωμα της επίσχεσης ασκείται με δήλωση του εργαζομένου προς τον εργοδότη, ότι παύει να παρέχει τις υπηρεσίες του μέχρι να του πληρώσει τις καθυστερούμενες αποδοχές του. Στην περίπτωση αυτή ο μισθωτός δεν καθίσταται υπερήμερος, αλλά περιέρχεται σε υπερημερία ο εργοδότης, ο οποίος οφείλει, όσο δεν καταβάλλει τις οφειλόμενες αποδοχές, να πληρώσει στον εργαζόμενο τις αποδοχές του, σαν να εργαζόταν κανονικά.
Η υπερημερία του εργοδότη παύει είτε με την καταβολή από τον εργοδότη των οφειλομένων μισθών, είτε ύστερα από συμφωνία με τον εργαζόμενο, είτε με νομότυπη καταγγελία της συμβάσεως η οποία όμως επίσης είναι πολύ πιθανόν να κριθεί καταχρηστική εφόσον προσβληθεί εμπρόθεσμα από τον εργαζόμενο (με αυτή την έννοια απολύσεις μπορεί να γίνουν και τώρα και μάλιστα «νόμιμα», χωρίς ο εργαζόμενος να έχει κάποιο νόμιμο λόγο να την αποκρούσει ως παράνομη).
Το έγγραφο της επίσχεσης μπορεί να είναι ομαδικό (ο κάθε εργαζόμενος σε κοινό έγγραφο γνωστοποιεί στον κοινό εργοδότη την άσκηση του δικαιώματος, το λόγο κλπ) κοινοποιείται με δικαστικό επιμελητή και γνωστοποιείται στον ΟΑΕΔ από όπου οι μιθσωτοί εισπράττουν επίδομα ίσο με το επίδομα ανεργίας.
Η λήξη της επίσχεσης αν δεν κριθεί καταχρηστική από κάποιο δικαστήριο (οπότε οι εργαζόμενοι θα τη σταματήσουν υποχρεωτικά γιατί διαφορετικά κινδυνεύουν να απολυθούν χωρίς αποζημίωση και ταμείο ανεργίας, δηλαδή θα θεωρηθεί ότι αυτοί και όχι ο εργοδότης καταγγέλλουν τη σύμβαση εργασίας) είναι θέμα (συνδικαλιστικής) εκτίμησης και μπορεί να γίνει (η λήξη) οποτεδήποτε θεωρήσετε ότι κερδίσατε κάτι με αυτήν (εξόφληση, ρύθμιση, διακανονισμό κλπ).
Στην συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχουν πολλοί λόγοι που να υποστηρίζουν τη νομιμότητα της επίσχεσης. Βέβαια ο εργοδότης θα πει τα δικά του (μη αξιόλογη καθυστέρηση ή μη σημαντική απαίτηση, απρόβλεπτοι και ανυπέρβλητοι λόγοι για την καθυστέρηση, δυσβάστακτη και δυσανάλογη ζημία, αξιοπιστία κοκ) οπότε και πάλι είναι ζήτημα αξιολόγησης του συνόλου των πραγματικών περιστατικών. Πάντως γενικά, ο εργοδότης έχει υποχρέωση να πληρώνει πρώτα τους εργαζόμενους, και να ρυθμίζει τα υπόλοιπα χρέη του και όχι το αντίστροφο που φαίνεται να συμβαίνει εδώ, εν μέρει λόγω της αδράνειας πιστεύω.
Τα δελτία είναι παρακινδυνευμένο να προχωρήσουν σε επίσχεση εφόσον όπως μου είπες δεν έχουν καν σύμβαση.
5) Αν οι κλητήρες ασφαλιστούν στο ΤΣΠΕΑΘ με άλλη (δεκτή) ειδικότητα και εγγραφούν στην ΕΠΗΕΑ αλλάζει κάτι σε σχέση με τα δεδουλευμένα και τα αναδρομικά τους; Σε περίπτωση απόλυσης (πτώχευσης ή 99) μπορούν με κάποιο τρόπο να διεκδικήσουν καλύτερες αποζημιώσεις από αυτές που προβλέπονται για τους κλητήρες/εργάτες; Μπορούν με κάποιο τρόπο στοιχειοθετήσουν αίτημα αναγνώρισης δεδουλευμένων σύμφωνα με τις προβλέψεις που ισχύουν για τα μέλη της ΕΠΗΕΑ που κάποτε -σύμφωνα με το καταστατικό- δεχόταν ως μέλη κλητήρες αν ήταν ασφαλισμένοι στο ΤΣΠΕΑΘ;
Γενικά αυτό θα ισχύει για το μέλλον εκτός εάν να αποδείξουν ότι με αυτή την άλλη ειδικότητα εργάζονταν και στο παρελθόν. Όπως σου είχα πει μετά από έρευνα που έκανα στη νομολογία, δυστυχώς σύμφωνα με την κρατούσα γνώμη η εργασία τους θεωρείται εργάτη και όχι υπαλλήλου με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Σε ότι αφορά το καταστατικό του ΤΣΠΕΑΘ καταρχήν βλέπω στο άρθρο 4 ότι οι κλητήρες εξαιρούνται από το πεδίο ισχύος με βάση ένα Προεδρικό Διάταγμα του 1974. Το θέμα των κλητήρων είναι αρκετά μπερδεμένο και θέλει περαιτέρω έρευνα, αν όντως τους ασφάλιζε το ΤΣΠΕΑΘ.
6) Σε περίπτωση απόλυσης (πτώχευση/99) οι εργαζόμενοι με δελτία κατοχυρώνουν ως απαιτητές τα ίδια δικαιώματα με τους μισθωτούς (πρώτοι έναντι τραπεζών, ΔΕΚΟ, κλπ); Η διεκδίκηση των δεδουλευμένων τους αναδρομικά και στη βάση του ότι ήταν κρυφοί μισθωτοί και όχι επί της ουσίας ελεύθεροι επαγγελματίες με ποιο τρόπο επιτυγχάνεται;
Για το πρώτο: Θα έπρεπε, αλλά πιθανότατα θα έχουν πρόβλημα αν δεν ασκήσουν τη σχετική αγωγή, όπως έχουν αντιμετωπίσει πρόβλημα και με την επιθεώρηση. Για το δεύτερο: Με την άσκηση αγωγής με αυτό το περιεχόμενο και με σχετική καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας. Η Επιθεώρηση εργασίας σύμφωνα με το Νόμο έχει υποχρέωση «να εξετάζει κάθε καταγγελία και αίτημα που υποβάλλεται στην Υπηρεσία και αφορά την ορθή εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας» «να ελέγχει όλες τις επιχειρήσεις (…) ή χώρο όπου υπάρχει υπόνοια ότι απασχολούνται εργαζόμενοι» και πολλά άλλα που δεν θα μπορούσαν εύκολα να παρακαμφθούν αν υποβαλλόταν καταγγελία από ένα ολόκληρο τμήμα της εφημερίδας.
7) Μπορεί με κάποιο τρόπο να απαιτηθεί άμεσα η εισαγωγή των εργαζόμενων με δελτίο στο μισθολόγιο της επιχείρησης ώστε κατά την, μακρά ως φαίνεται, περίοδο που θα είμαστε όλοι απλήρωτοι να μην υποχρεούνται να καταβάλουν από την τσέπη τους την ανελαστική ασφαλιστική εισφορά στον ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ); Αν όχι μπορεί με κάποιο τρόπο νομικά να παγώσει η υποχρέωση της καταβολής των εισφορών στον ΟΑΕΕ όσο είναι απλήρωτοι;
Μπορεί να απαιτηθεί και να κερδηθεί με έναν από τους τρόπους πίεσης που αναφέρθηκαν παραπάνω, αλλά για παράδειγμα η επιθεώρηση μπορεί να επιβάλει πρόστιμο, όχι όμως να υποχρεώσει τον εργοδότη. Μόνο με δικαστική απόφαση μπορεί να υποχρεωθεί και με αυτή την έννοια η άσκηση της αγωγής έχει αξία και ως μέσο πίεσης και ως το έσχατο αλλά και το μόνο αποτελεσματικό μέσο αν όλα τα άλλα αποτύχουν εν τω μεταξύ.
Είναι κάπως παρακινδυνευμένο και πρέπει να κριθεί κατά περίπτωση. Ακόμα και αν υποβληθεί τέτοια αίτηση, εφόσον κάποιος παραμένει ασφαλισμένος στον ΟΑΕΕ (δεν διαγραφεί δηλαδή), εισφορές οφείλονται (άλλο το θέμα αν μπορεί ενδεχομένως να γίνει κάποια ρύθμιση). Αν σταματήσει να πληρώνει δεν θα μπορεί να θεωρήσει μπλοκάκι κάποια στιγμή, αυτή είναι η βασική συνέπεια. Θεωρώ πολύ δύσκολο ο ΟΑΕΕ να συμφωνήσει σε αναστολή πληρωμής εισφορών ακόμα και αν του κοινοποιηθεί αγωγή (ότι δηλαδή ο ασφαλισμένος έχει ζητήσει να θεωρηθεί μισθωτός) πολύ περισσότερο βέβαια αν δεν κάνει τέτοια αγωγή, θα στέλνει κανονικά τα μπιλιετάκια του.
8) Τα δελτία παροχής αν σταματήσουν να κόβουν αποδείξεις (επειδή δεν πληρώνονται) χάνουν κάποια δικαιώματα/απαιτήσεις έναντι του εργοδότη;
Καλό θα ήταν να ρωτήσετε έναν λογιστή αν μπορούν να κόβουν πιστωτική απόδειξη, που θα ήταν καλύτερο από το καθόλου. Κατά τα άλλα δεν χάνουν, η εργασία τους αποδεικνύεται και από το site (δεν μπορεί να πει η Τεγοπούλου ότι βγαίνει μόνο του υποθέτω!), και με μάρτυρες κλπ.
9) Μπορεί η επιχείρηση να κλείσει μία "εκμετάλλευση" για οικονομικούς λόγους; στην περίπτωση αυτή ποια τα δικαιώματα των εργαζομένων που απασχολούνταν αποκλειστικά σε αυτή την "εκμετάλλευση" της επιχείρησης και όχι σε κάποια άλλη (της ίδιας επιχείρησης);
Σε περίπτωση ομαδικών απολύσεων λόγω οριστικής παύσης της λειτουργίας επιχείρησης ή εκμετάλλευσης, η οποία αποφασίζεται οικειοθελώς από τον εργοδότη και θεμελιώνεται σε εκτιμήσεις οικονομικής ή άλλης φύσης, χωρίς προηγούμενη δικαστική απόφαση, ο εργοδότης αυτός, πριν προχωρήσει σε ομαδικές απολύσεις, υποχρεούται να προβαίνει σε διαβουλεύσεις με τους εκπροσώπους των εργαζομένων, οι οποίες αφορούν τουλάχιστον τις δυνατότητες αποφυγής ή μείωσης των ομαδικών απολύσεων και των δυσμενών συνεπειών.
Επίσης, υποχρεούται να τους γνωστοποιεί εγγράφως τους λόγους των απολύσεων, τον αριθμό των υπό απόλυση εργαζομένων κατά φύλο, ηλικία και ειδικότητα και τον αριθμό των εργαζομένων που απασχολεί και να τους παρέχει κάθε πληροφορία ώστε να υποβάλουν εποικοδομητικές προτάσεις. Αντίγραφα δε των εγγράφων αυτών υποχρεούται ο εργοδότης να υποβάλει στο Νομάρχη ή τον Επιθεωρητή Εργασίας. Το αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων διατυπώνεται σε πρακτικό που υπογράφεται από τα δύο μέρη και υποβάλλεται από τον εργοδότη στο Νομάρχη ή τον Υπουργό Εργασίας. Σε περίπτωση που υπάρξει ή δεν υπάρξει συμφωνία του εργοδότη με τους εκπροσώπους των εργαζομένων, ακολουθείται η διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 5 του ίδιου νόμου 1387/1983.
Σε ομαδικές απολύσεις που προκαλούνται από τη διακοπή της δραστηριότητας της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης, κατόπιν δικαστικής αποφάσεως, δεν εφαρμόζονται οι παράγραφοι 1, 2, 3 και 4 του παρόντος άρθρου, δηλαδή η παραπάνω διαδικασία διαβούλευσης, οπότε καταγγέλονται οι συμβάσεις και καταβάλλεται αποζημίωση απόλυσης.
10) Δικαίωμα για το ταμείο ανεργίας θεμελιώνεται στην περίπτωση της "άτυπης" ή της κανονικής εθελουσίας;
Αν άτυπη εννοείς μια «συμφωνημένη» απόλυση, με καταβολή αποζημίωσης ή και κάτι παραπάνω με τη δέσμευση του εργαζομένου ότι δεν θα την προσβάλει ως άκυρη και δεν θα διεκδικήσει άλλα δικαιώματα που τυχόν έχει, ναι θα δικαιούται επίδομα.
Σε περίπτωση κανονικής εθελουσίας, ο εργαζόμενος συνήθως υπογράφει δήλωση οικειοθελούς αποχώρησης (βλ. ΕΡΤ και αλλού) οπότε δεν δικαιούται επίδομα ανεργίας (προϋποθέτει απόλυση), η λογική όμως είναι ότι μετά από λίγο θα πάρει τη σύνταξή του. Σε ΔΕΚΟ, έχω δει την κατασκευή «αιτήσεις απόλυσης» οπότε μπορεί να πει κανείς ότι είναι θέμα συμφωνίας, ειδικά αν εννοείς συμφωνίες όχι εργαζομένων που είναι κοντά στη σύνταξη αλλά νέων, οι οποίοι πιθανολογείται ότι θα παραμείνουν αρκετό καιρό άνεργοι.
11) Υπάρχει περίπτωση στο πρόγραμμα εθελουσίας να θέλει ο εργαζόμενος να φύγει και ο εργοδότης να το απαγορεύσει επιλεκτικά σε κάποιους;
Όχι να το απαγορεύσει αλλά να προβλέπεται για κλειστό αριθμό και κάποιοι ίσως να θελήσουν αλλά να μην μπορέσουν να επωφεληθούν.
12) Υποχρεούται νομικά η επιχείρηση να γνωστοποιήσει το σχεδιαζόμενο business plan στους εργαζόμενους; έχουν οι εργαζόμενοι νομικά μέσα να εναντιωθούν στο business plan αν θεωρούν ότι είναι ανορθολογικό;
Σε κάποιες περιπτώσεις όπως ομαδικές απολύσεις, μεταβίβαση επιχείρησης σαφώς ναι. Αλλά και με αφορμή κάθε προσφυγή σε επιθεώρηση εργασίας, ασφαλιστικά, εισαγγελέα θα αναγκαστεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να το κάνει γιατί είναι παράνομο να μην πληρώνει τους εργανόμενους (είναι αστικό και ποινικό αδίκημα καθώς και διοικητική παράβαση) και κάπως πρέπει να το αιτιολογήσει.
Εννοείται ότι οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στα πλαίσια της διαβούλευσης και προτού προσφύγουν οπουδήποτε δικαιούνται να γνωρίζουν τι προτίθεται να κάνει ο εργοδότης σε σχέση με τις αποδοχές τους.
13) Έχει κάποιο νόημα μια απεργία τη στιγμή που η επιχείρηση δηλώνει οικονομική δυσπραγία ή επιβαρύνει την κακή οικονομιή της κατάσταση χωρίς θετικά για την ίδια και τους εργαζομένους αποτελέσματα;
Δεν είναι νομικό το ερώτημα. Η γνώμη μου είναι ότι έχει νόημα, και η απεργία και τα υπόλοιπα μέσα πίεσης. Όσο για την οικονομική δυσπραγία αφενός είναι η μόνιμη επωδός όλων των εργοδοτών, αφετέρου δεν μπορεί να ρίχνει η Τεγοπούλου σε σας το μπαλάκι να δουλεύετε απλήρωτοι στο διηνεκές. Αν έχει χρέη ας πουλήσει κάτι, ας δανειστεί, ας μειώσει τις αποδοχές του ΔΣ, ή εν τέλει ας πάρει την ευθύνη να απολύσει όσους κρίνει ότι είναι υπεράριθμοι και ας πληρώσει τους υπόλοιπους και να λυθεί το θέμα στα δικαστήρια. Αυτό το πράγμα και δεν σας πληρώνω και δεν σας απολύω, και δεν δεσμεύομαι για τίποτα ακόμα και αν πάρω δάνειο, πρέπει και μπορεί να απαντηθεί με κάποιο τρόπο.
14) Αν ένας εργαζόμενος αναγκαστεί να παραιτηθεί για να δουλέψει κάπου άλλου ώστε να μπορεί να ζήσει χάνει αυτομάτως όλα του τα δικαιώματα έναντι του εργοδότη που τον είχε απλήρωτο;
Όχι δεν χάνει τα δεδουλευμένα για όσο χρόνο εργαζόταν και γενικώς όλα τα δικαιώματά του με μόνο επισφαλές αυτό της αποζημίωσης το οποίο θα κριθεί από το δικαστήριο (ο εργαζόμενος θα υποστηρίξει ότι εξαναγκάστηκε σε παραίτηση).
Eύη Μυλωνάκη
Δικηγόρος
τηλ.: 2103610835
fax: 2103610269
κιν.: 6974476241
No comments:
Post a Comment