Συνέλευση την Δευτέρα

 Kαλούνται οι εργαζόμενοι στην ΧΚΤεγόπουλος σε συνέλευση την Δευτέρα στη μία το μεσημερι στον έκτο όροφο της Μίνωος 10. Θέματα:
  -Συζήτηση για τις επόμενες κινήσεις μας και ενημέρωση για τις εξελίξεις.
 -Απολογισμός και συζήτηση για τα απεργιακά φύλλα.

Αλήθειες, ψέματα και παραπληφόρηση για την απεργιακή μας έκδοση

Mε αφορμή, δυσφημιστικά δημοσιεύματα για την απεργιακή Ελευθεροτυπία που εκδίδουν οι επί 11 μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοι της, τα οποία διαστρεβλώνουν πλήρως τη πραγματικότητα, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξης:
   Η καλύτερη απάντηση στην επιχείρηση παραπληροφόρησης είναι το ίδιο το περιεχομενο των απεργιακών μας φύλλων και οι αποφάσεις των γενικών μας συνελεύσεων. Η έκδοση των απεργιακών φύλλων της Ελευθεροτυπίας, γίνεται έπειτα από απόφαση της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων, με 160 θετικές ψήφους, μία αρνητική και 20 λευκά!
   Αποτελεί λοιπόν ύβρι και ευθεία προσβολή προς τους 500 και πλέον απεργούς, απλήρωτους εργαζόμενους(συντάκτες, τεχνικούς, διοικητικούς) που δεν έχουν επιλέξει το δρόμο της συναινετικής καταγγελίας της σύμβασης εργασίας και παραμένουν στην εφημερίδα, η πρωτοφανής απόπειρα συκοφάντησης του αγώνα μας.
   Η απεργιακή έκδοση της Ελευθεροτυπίας, είναι μια έντιμη, καθαρή, αγωνιστική συλλογική απάντηση των εκατοντάδων εργαζομένων που έχουν παραμείνει στην επιχείρηση, με διπλό στόχο: Να αποφευχθεί η απειλούμενη πτώχευση και να επιβιώσει η εφημερίδα από τη μια μεριά και να ικανοποιηθούν στο ακέραιο τα αιτήματα όλων μας(και όσων έφυγαν και όσων έμειναν) από την άλλη. Πιστεύουμε ότι αυτός είναι ο καλύτερος και ταχύτερος τρόπος δικαίωσης των αιτημάτων μας. Η απόφασή μας αυτή, δεν συνδέεται με καμμία άλλη πρόθεση ή δημόσια εκφρασμένες ατομικές απόψεις συναδέλφων.
   Ο χρόνος για την ιστορική εφημερίδα είναι πλέον οριακός. Με τη κίνηση μας αυτή δηλώνουμε παρόντες και αληλλέγγυοι στη κοινωνία που δοκιμάζεται και στέλνουμε παράλληλα ηχηρό μήνυμα προς την εργοδοσία αλλά κάθε άλλη κατεύθυνση, απαιτώντας άμεση πρόταση διεξόδου.
   Οι αντικειμενικές συνθήκες σε σχέση με τα προηγούμενα απεργιακά φύλλα είναι πολύ διαφορετικές. Η επιχείρηση μετα την απόφαση απόρριψης υπαγωγής της στο άρθρο 99, που αποτελεί σταθερό δεδομένο για όλους τους εργαζόμενους καθώς άλλαξε οριστικά το τρόπο προσέγγισης και επίλυσης του προβλήματος, βρίσκεται σε προφανές αδιέξοδο με όλα τα ενδεχόμενα, και κυρίως αυτό της πτώχευσης, ανοικτά.
   Η αλήθεια είναι λοιπόν, ότι για τα απεργιακά φύλλα της Ελευθεροτυπίας, ούτε ζητήσαμε, ούτε πήραμε την αδεια ή την συναίνεση της διοίκησης της εταιρείας. Επιλέξαμε μόνοι μας, να χρησιμοποιήσουμε, με ευθύνη της εργασιακής επιτροπής, τα γραφεία της εφημερίδας μας, στα οποία εργαζόμασταν όλα αυτά τα χρόνια. Βγήκαμε με δανεικό ΑΦΜ και όχι της Χ.Κ Τ όπως κάποιοι πονηρά διατείνονταν ενώ όλα τα έσοδα θα περιέλθουν στο απεργιακό μας ταμείο για ενίσχυση του κοινού μας αγώνα. Η εφημερίδα διευθύνεται από συντακτική επιτροπή, η οποία εκλέχθηκε από 121 συντάκτες που πήραν μέρος στη ψηφοφορία και η οποια έχει την αποκλειστική ευθύνη για την έκδοση της.
   Στη κοινή αυτή προσπάθεια επιβίωσης της Ελευθεροτυπίας και διάσωσης εκατοντάδων θέσεων εργασίας, δεν διαχωρίσαμε ποτέ τους εργαζόμενους σε κατηγορίες και ομάδες, ανάλογα με τη στάση του καθενός, όπως κάνουν άλλοι. Ο στόχος μας για την επομενη μέρα της Ε είναι ταυτόσημος και ενιαίος. Εξ 'αλλου η πληρότητα του απεργιακού μας φύλλου αυτό αποδεικνύει.
   Αλλα χειρότερο από τα ψέμματα είναι οι μισές αλήθειες. Αυτές που σκοπίμως αποκρύπτονται. Κάποιοι από εκείνους που μας λοιδωρούν, συμμετέχουν σε μια άλλη εκδοτική προσπάθεια, η οποια ξεκίνησε αρκετούς μήνες νωρίτερα. Κι ενώ μάλιστα αυτοί οι συνάδελφοι, ήταν ακόμη εργαζόμενοι στην "Ε", απεργοί, συνδικαλιστές, μέλη της συντακτικής των προηγουμενων φύλλων "Οι Εργαζόμενοι" αλλα και μέλη της εργασιακής επιτροπής που εκπροσωπεί το σύνολο των εργαζομενων!
   Η γενική μας συνέλευση αποδοκίμασε κάθε προσπάθεια εκμετάλλευσης και οικειοποίησης της ιστορίας της "Ε" από μια μικρή ομάδα, επισημαίνοντας ότι αυτή ανήκει στο σύνολο των αναγνωστών της και των ανθρώπων που εργάσθηκαν σ΄άυτην τα 37 χρονια της έκδοσης της.
   Προφανώς η επιτυχία και ο αντίκτυπος των τελευταίων απεργιακών φύλλων, θορύβησε πολλούς. Αλλα μέχρις εδώ. Ευχόμαστε σε όσους επιχειρούν μια άλλη εκδοτική προσπάθεια καλή επιτυχία και καλό ταξίδι στη περιπέτεια της ενημέρωσης. Χρειαζόμαστε άλλωστε θέσεις εργασίας και εναλλακτικές πηγες πληροφόρησης, στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε. Ομως το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια και την έντιμη μάχη για την επιβίωση σε καιρούς αντιξοους, δεν το παραχωρούμε σε κανένα, παλιό, ή όψιμο τιμητή.

  Η εργασιακή επιτροπη και η συντακτική επιτροπή

Επιστολή Σωτήρη Μανιάτη

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την εξής επιστολή:

Μερικές επισημάνσεις για τα απεργιακά στην «Ελευθεροτυπία»…

Τελευταία ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά. Εκτοξεύθηκε για άλλη μια φορά λάσπη από διάφορους που θεωρούν ότι μπορεί να πράττουν ανάλογα με τα δικά τους συμφέροντα αδιαφορώντας για εκείνα των άλλων. Δεν θέλησα για άλλη μια φορά να κάνω την οποιαδήποτε παρέμβαση άμεσα γιατί καταλαβαίνω καλά την ειλικρινή χαρά ορισμένων (για άλλους δεν μπορώ να πω το ίδιο) για την επανέκδοση της εφημερίδας, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες. Θεώρησα ότι είναι άδικο –αν και δικαιολογημένο θα μου επιτρέψετε- να έρχεσαι σε αντιπαράθεση και να στερείς τη χαρά από ορισμένους (επαναλαμβάνω) συναδέλφους. Κι αυτό παρότι κάποιοι, που σήμερα υποτίθεται κόπτονται για τα απεργιακά, το επιχείρησαν στις δύο προηγούμενες απεργιακές εκδόσεις αρκετές φορές και με διάφορες μεθόδους.

Θα μου επιτρέψετε πλέον όμως να μην κρατήσω άλλο μέσα μου τη συγκεντρωμένη αγανάκτηση των τελευταίων ειδικά μηνών κι επειδή -όπως σημειώνετε σε πρόσφατη ανάρτηση στο μπλογκ του εκπροσώπου των συντακτών «χειρότερο από τα ψέματα είναι οι μισές αλήθειες»-, να κάνω ορισμένες επισημάνσεις για τα όσα συνέβησαν από τον Φλεβάρη μέχρι σήμερα. Σημειώνω, για να αποφεύγονται οι παρεξηγήσεις, ότι εδώ και πάνω από2,5 μήνες ήμουν στη λίστα των υπό απόλυση εργαζομένων (είχα άλλωστε στοχοποιηθεί από την εργοδοσία από τα προηγούμενα απεργιακά) και από τις 8 Ιουνίου είμαι πλέον και επίσημα απολυμένος από την ιδιοκτησία της «Ε», χωρίς βεβαίως να μου έχουν καταβληθεί αποζημίωση και δεδουλευμένα.

Στις πρώτες δύο απεργιακές εκδόσεις, που κυκλοφόρησαν (15 και 25 Φεβρουαρίου) πριν την εκδίκαση για την υπαγωγή ή μη στο άρθρο 99, η ιδιοκτησία της «Ε» -που δεν ήθελε σε καμία περίπτωση την διανομή τους (http://ekprosoposeleftherotypias.blogspot.gr/2012/02/blog-post_3523.html)

- μας επιφύλαξε διάφορες ωραίες… εκπλήξεις.

Αρχικά έκλεισε τη θέρμανση, θέλοντας προφανώς να… παγώσει το μεράκι μας για την έκδοση του απεργιακού. Ακολούθησε η… νεκρική σιγή των τηλεφωνικών συνδέσεων. Έπειτα ήρθε το κλείσιμο του Ίντερνετ με το πρόσχημα απλήρωτου λογαριασμού αλλά και η διακοπή λειτουργίας του εσωτερικού ηλεκτρονικού συστήματος (Hypersystem) χωρίς προσχήματα και δικαιολογίες. Μετά έκλεισε την φωτοσύνθεση, απαγόρευσε την είσοδο προς το συγκεκριμένο χώρο και στο τέλος κλειδαμπάρωσε το κτίριο. Όποιος ήθελε να πάει στο γραφείο του έπρεπε να έχει συνοδεία κάποιον από τους κλητήρες. Άρα η εργασία εντός του κτιρίου της «Ε» δεν είναι επιλογή των εργαζομένων. Στις συναντήσεις μάλιστα τότε με τους εκπροσώπους εργαζομένων, σε αντίθεση με τη σημερινή αντιμετώπιση, η ιδιοκτησία απειλούσε Θεούς και δαίμονες, υπήρχαν ακόμα και προσωπικές αναφορές και φραστικές επιθέσεις, με στόχο να μην κυκλοφορήσει η απεργιακή έκδοση …

Και ύστερα ήλθαν… τα εξώδικα και τα δικαστήρια. Η ιδιοκτησία, που σήμερα δίνει απλόχερα όχι μόνο το κτίριο, την υλικοτεχνική υποδομή και τον τίτλο αλλά ήταν διατεθειμένη να δώσει και το ΑΦΜ της, απέστειλε τότε εξώδικα και στα δύο πρακτορεία διανομής Τύπου (Αργος και Ευρώπη) απειλώντας με νομικές συνέπειες αν διανεμηθεί εφημερίδα με τον τίτλο «Ελευθεροτυπία», παράγωγο αυτού ή σύνθετο, παραπλήσιο και πάει λέγοντας. Όχι μόνο όποιον έδινε δανεικό το ΑΦΜ του αλλά και όσους συνεργαστούν…

Η απεργιακή εφημερίδα κυκλοφόρησε και η ιδιοκτησία αφού δεν κατάφερε να μας σταματήσει, μας έστειλε και με ασφαλιστικά μέτρα στα δικαστήρια επιδιώκοντας να μη βγει το δεύτερο απεργιακό. Απέτυχε, αλλά η υπόθεση εκκρεμεί… Η δήθεν αντισυμβατική εργοδοσία, έχοντας ήδη εξαθλιώσει τους εργαζόμενους αφήνοντάς τους χωρίς αποζημιώσεις και δεδουλευμένα, χρησιμοποίησε εναντίον τους και όλον τον αστικό κώδικα…

Τότε, όλως περιέργως, αντιμετωπίζαμε μια σειρά από νομικά προβλήματα. Απευθυνθήκαμε σε μια σειρά από νομικούς που επισήμαιναν πιθανό κίνδυνο για όσους υπέγραφαν τα κομμάτια τους. Ορισμένοι συνάδελφοι επέμεναν «ή με ονόματα ή τίποτα» ενώ άλλοι την ίδια ώρα παρουσίαζαν διάφορες απόψεις νομικών και πάει λέγοντας. Για να είμαστε όσο περισσότερο γίνεται σίγουροι ότι δε βάζουμε σε κίνδυνο κανέναν και καμία συνάδελφο φθάσαμε να ζητήσουμε γνωμοδότηση και από τη νομική υπηρεσία της ΕΣΗΕΑ που γραπτώς αναφέρθηκε σε κινδύνους ακόμα και για την περιοδικότητα της απεργιακής έκδοσης (http://ekprosoposeleftherotypias.blogspot.gr/2012/02/blog-post_14.html). Τώρα χωρίς δεύτερη σκέψη, ανακοινώθηκε ότι θα εκδοθούν τουλάχιστον τρία φύλλα, κάθε Σάββατο.

Τότε, η πλειοψηφία αποφάσισε να βγει απεργιακό χωρίς ονόματα ώστε να μη διακινδυνεύσει κανένας αποζημιώσεις και δεδουλευμένα . Και όλους όσοι υποστήριζαν και υποστηρίζουν ότι «ποτέ δεν θα έκανε κάτι τέτοιο» η εργοδοσία, τους παραπέμπω απλώς παραπάνω σχετικά με τη χρήση του αστικού κώδικα από την συγκεκριμένη εργοδοσία και όλους όσοι βρίσκονται δίπλα της. Ακόμη και υποτιθέμενοι συνάδελφοι…

Τότε, συνάδελφοι μας κατηγορούσαν για αποκλεισμούς παρότι στις συνελεύσεις παρευρίσκονται πολλοί περισσότεροι από τώρα, υπήρχε επικοινωνία επίσης με τους περισσότερους συναδέλφους, από διάφορους τομείς, με ελάχιστες παρεξηγήσεις, ορισμένες καθαρές αρνήσεις, πολλές με… μισόλογα και πάει λέγοντας. Στο 2ο μάλιστα απεργιακό υπήρξαν και αρκετοί που εκδήλωσαν ενδιαφέρον να συμμετάσχουν, ζήτησαν χώρο, τους δόθηκε αλλά ορισμένοι εξ’ αυτών τελικώς δεν παρέδωσαν ποτέ τα κείμενά τους. Κανείς δε σχολίασε κανέναν τότε.

Η μεγάλη πλειονότητα των συναδέλφων πάντως δούλεψαν με κέφι υπό αντίξοες συνθήκες. Με μηχανήματα που είχαν παραχωρηθεί, στήθηκαν σε έναν μικρό αλλά ζεστό και φιλόξενο χώρο που επίσης μας παραχωρήθηκε. Και με όλους να τρέχουμε σαν τις άδικες κατάρες για να τα προλάβουμε όλα χωρίς ενοποιημένο ηλεκτρονικό σύστημα, αλλά χρησιμοποιώντας mail, stick, ανταλλαγές χέρι με χέρι, χωρίς αρχείο αλλά με ορισμένες ευγενικές παραχωρήσεις για χρήση φωτογραφιών, δίχως εκτυπωτές και τρέχοντας σε διάφορα σημεία για εκτυπώσεις που πληρώνονταν από την τσέπη μας κ.α.

Τότε, ορισμένοι ζητούσαν επιμόνως (αμέσως μετά την έκδοση του πρώτου αλλά και του δεύτερου απεργιακού) απολογισμό για το πόσα λεφτά συγκεντρώθηκαν και τι έγιναν, αφήνοντας μάλιστα απαράδεκτα υπονοούμενα (παρά τις επανειλημμένες εξηγήσεις) για τα οποία δεν φιλοτιμήθηκαν να ζητήσουν έστω μια δημόσια συγγνώμη.

Τότε, χωρίς χρήματα στην τσέπη κάποιοι έβαζαν τρικλοποδιές ώστε να μη βρεθεί από κάποια Ένωσή μας το αρχικό κεφάλαιο για την έκδοση του πρώτου απεργιακού. Σήμερα τα χρήματα από εκείνα τα απεργιακά, φάνηκε ότι δεν πήγαν στις τσέπες κανενός όπως εξαπέλυαν ορισμένοι ανυπόστατες κατηγορίες, αλλά χρησιμοποιήθηκαν και ως κεφάλαιο για τη νέα «τύποις απεργιακή» -όπως οι ίδιοι ανέφεραν- έκδοση.

Τότε, είχε ζητηθεί να δημοσιευθεί και η αντίθετη άποψη όσων διαφώνησαν στη συνέλευση κυρίως για τον τρόπο παρέμβασης κάτι που έγινε φυσικά αμέσως αποδεκτό και πραγματοποιήθηκε. Δόθηκε μάλιστα μεγαλύτερος χώρος στη μειοψηφία ώστε να εκφράσει πλήρως την άποψή της. Τώρα πάλι δεν έγιναν καν τηλεφωνήματα σε ορισμένες κι ορισμένους, έστω για τους τύπους, που παραμένουν εγκλωβισμένοι στην αδιέξοδη τακτική της εργοδοσίας, της διοίκησης και ορισμένων στελεχών που σήμερα βρίσκονται δήθεν στο πλευρό των εργαζομένων.

Τότε, συνάδελφοι επέμεναν ότι δεν έπρεπε να είναι κανονική η εφημερίδα αλλά να ασχολείται μόνο με θέματα απεργιακά, ένα οκτασέλιδο στην καλύτερη των περιπτώσεων. Ορισμένοι –και γνωριζόμαστε πλέον καλά-, έστηναν απίθανους καβγάδες χωρίς ποτέ να διατυπώσουν το δικό τους «δια ταύτα».

Τότε, κάποιοι έβαζαν τα ονοματάκια τους στη λίστα με τις υποψηφιότητες για συντακτική επιτροπή και περιέργως τελευταία στιγμή τα απέσυραν. Αυτή τη φορά έβαλαν το ονοματάκι τους αλλά δεν το απέσυραν. Άλλοι παραιτήθηκαν για λόγους αρχής από την τότε συντακτική επιτροπή καθώς επέμεναν σε έκδοση μόνο με υπογραφές. Τώρα, παρουσίασαν την παραίτησή τους ως αποτέλεσμα του ότι είχαν καταλάβει τις «σκοτεινές διεργασίες της τότε συντακτικής επιτροπής για την δημιουργία νέου εγχειρήματος»…

Τότε, είχε ζητηθεί μέχρι και να μην είναι ο τίτλος της απεργιακής έκδοσης «Οι Εργαζόμενοι» στην «Ελευθεροτυπία» αλλά να αφαιρεθεί το άρθρο (Οι) ώστε να μη θεωρηθεί ότι πρόκειται για το σύνολο των εργαζομένων αλλά για την πλειοψηφία!

Τότε, κάποιοι έστελναν επιστολές στο μπλογκ του εκπροσώπου (http://ekprosoposeleftherotypias.blogspot.gr/2012/02/99_14.html), λίγο πριν την έκδοση, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, ότι δεν συμμετέχουν στις απεργιακές εκδόσεις ώστε να μη διακινδυνεύσουν δεδουλευμένα και αποζημιώσεις. Ορισμένοι μάλιστα είχαν συμμετάσχει και παρόλα αυτά έστελναν (κατόπιν εορτής) τέτοιου τύπου επιστολές κι έπειτα κατ’ ιδίαν ζητούσαν συγγνώμη προσπαθώντας να εξηγήσουν τους φόβους τους για το τι μπορεί να κάνει η ιδιοκτησία. Δεν τους λοιδόρησε κανείς.

Σήμερα, ορισμένοι εξ’ αυτών, δίχως όμως έστω την αντίδραση άλλων, εξαπολύουν κατηγορίες και λάσπη και χωρίς να τους απασχολήσει νομικά η όποια πιθανή εμπλοκή ως προς τις αποζημιώσεις και τα δεδουλευμένα (γιατί άραγε;) έβαλαν τις υπογραφές τους. Ξαφνικά τώρα, οι ίδιοι άνθρωποι (που τότε είχαν έντονες αντιρρήσεις) εργάζονται για ένα κανονικό φύλλο με τον τίτλο της «Ε», υπότιτλο απεργιακή έκδοση των εργαζομένων και τις ευλογίες της ιδιοκτησίας. Προφανώς πλέον φόβοι δεν υπάρχουν…

Αυτά για την ώρα και ελπίζω να μην αναγκασθώ να επανέλθω.

Καλή δύναμη και καλή τύχη σε όλες και σε όλους…

Σωτήρης Μανιάτης

Επιστολή Σπύρου Τσακίρη

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την εξής επιστολή:

...ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΩΔΙΚΩΝ
ΠΤΗΝΩΝ...

http://spyrostsakirisphoto.blogspot.com/2012/06/blog-post_2607.html
http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=1481406134481855183&postID=1250260753601875902&from=pencil

Παρακολουθώ εβδομάδες τώρα τα όσα γράφονται στα Blogs, στο Facebook και όπου αλλού, για την υπόθεση Ελευθεροτυπία. Είναι πεποίθησης μου, πως το πρόβλημα της Ελευθεροτυπίας, δεν αφορά έτσι απλά μια μερίδα εργαζομένων, που χάνουν την δουλειά τους και προσπαθούν να την ανακτήσουν. Δεν αποκλείω όμως πως σε ένα σύνολο 870 εργαζομένων, θα υπάρχουν και τέτοιοι. Όπως σε όλους τους εργασιακούς χώρους, έτσι και εδώ, υπάρχουν όλων των ειδών τα ''φυράματα''. Υπάρχουν χειροκροτητές, υπάρχουν δουλοπάροικοι, υπάρχουν yes man, υπάρχουν συνδικαλισταράδες κ.λ.π. Υπάρχουν όμως και εργαζόμενοι, που στα χρόνια τους και Συνάδελφοι ήταν και αλληλέγγυοι όπου χρειάστηκε, μα το κυριότερο είναι πως ουδέποτε διανοήθηκαν να σφετεριστούν την επαγγελματική υπόσταση κάποιου άλλου.
Στην Ελευθεροτυπία εργάζομαι πάνω από 27 χρόνια. Την αγάπησα, όχι επειδή μου έδινε δουλειά, αλλά γιατί εκεί έμαθα να σκέφτομαι. Ήταν κάτι σαν σχολείο για εμένα όλα αυτά τα χρόνια. Όταν άρχισα να συνεργάζομαι με την ''Ε'', ήμουν 23 χρόνων. Λέω, όχι επειδή μου έδινε δουλειά, γιατί όσα χρόνια δουλεύω εκεί, λόγω της ειδικότητάς μου (φωτορεπόρτερ), έπρεπε να είμαι ΕΚΕΙ στα γεγονότα και όχι σε κάποιο γραφείο ή σε κάποιο υπουργείο. Να μην αναφερθώ στα ''εργατικά ατυχήματα''...
Κοντά ένα χρόνο λοιπόν, η Χ.Κ.Τεγόπουλος, η ιδιοκτησία της ''Ε'', σταμάτησε να μας πληρώνει και έτσι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Λίγο πολύ είναι γνωστά όλα αυτά. Δεν ξέρω όμως πόσο γνωστό είναι το γιατί η ''Ε'', δεν υπάρχει στα περίπτερα. Είναι μόνο οικονομικό το πρόβλημα;;; Πως γίνεται μια επιχείρηση τύπου, με τα λιγότερα χρέη να κλείνει και άλλες με χρέη κοντά στο μισό δις, να κυκλοφορούν κανονικά;
Δυστυχώς ή ευτυχώς, όταν υπάρχεις σε έναν εργασιακό χώρο τόσα χρόνια, βλέπεις πρόσωπα και πράγματα. Βλέπεις συμπεριφορές και πρακτικές. Η αλήθεια είναι πως η ''βόλεψή μας'', είχε αδρανοποιήσει τα αντανακλαστικά μας και όταν έφτασε το σημείο 0, μας βρήκε να ζούμε στην ''νιρβάνα'' που είχε διαμορφώσει ο καθένας για τον εαυτό του. Έτσι λοιπόν, οι ομάδες, οι ομαδούλες και οι ομαδάρες βρήκαν πεδίο λαμπρό και ελεύθερο να αναπτύξουν τις ...στρατηγικές τους. Οι υπόλοιποι, που δεν ήμασταν στις ομάδες, μείναμε να παρακολουθούμε τα γεγονότα. Όταν σηκωθήκαμε από τον καναπέ μας, που λένε, ήταν μάλλον αργά ή έτσι τουλάχιστον έδειχνε. Προσπαθήσαμε να καταλάβουμε τι ακριβώς συνέβαινε.
Γιατί δεν μιλήσαμε όταν κόπηκε η τάδε στήλη και έπρεπε να σηκώσουμε ''κόκκινες'' σημαίες, όταν κόπηκε κάποια άλλη; Γιατί οι πρώην αρεστοί και φίλοι της εργοδότριας, έγιναν κατόπιν οι πιο φανατικοί αντίπαλοί της; Γιατί δεν μιλήσαμε όταν κόβονταν ένθετα και έμεναν στον δρόμο εργαζόμενοι με ''μπλοκάκια'' και έπρεπε να διαμαρτυρηθούμε μόνο όταν μειώνονταν οι τεράστιοι μισθοί κάποιων;
Ο κόσμος της ''ευδαιμονίας της λάσπης'' που είχαμε μάθει να ζούμε, είχε καταρρεύσει. Ήταν πια παρελθόν. Παρελθόν όμως, εκ των πραγμάτων ήταν και ότι άλλο ξέραμε ως καθεστώς μέσα στην κοινωνία. Οι αλλαγές ήταν μεγάλες και ραγδαίες και εμείς στο καβούκι μας...
Περιχαρακωμένοι στον μικρόκοσμό μας. Την ώρα που η κοινωνία δεχόταν την μεγαλύτερη επίθεση, που την οδηγούσε στην εξαθλίωση, εμείς σφυρίζαμε αδιάφορα και το μόνο που μας ένοιαζε ήταν ο μισθός μας.
Δεν έφτανε όμως μόνο αυτό. Όσοι έκανα τα παιχνίδια τους μέσα στην ''Ε'' και την οδήγησαν στο αδιέξοδο, με την δικιά μας ανοχή ομολογουμένως, μόλις ήρθε η ώρα, την έκαναν. Και προσωπικά ακόμα και τότε, δεν είχα πρόβλημα. Δεν θα ζητούσα από κανέναν, να μην προσπαθήσει να επιβιώσει. Ποτέ μου δεν συμπάθησα τους ήρωες, τους θεωρούσα εκ θέσεως ανόητους. Σε έναν πόλεμο μαχητές χρειάζεσαι και όχι ήρωες.
Θα μπορούσε να πει πολλά κάποιος, για την εξέλιξη στην ''Ε'' και ίσως κάποιος το κάνει στο μέλλον, όμως εκείνο που πονάει είναι η απογοήτευση που ζεις από συναδέλφους που μέχρι την τελευταία συνέλευση ήταν παρόντες και προσπαθούσαν να μας πείσουν για τον τρόπο που έπρεπε να ''πεθάνουμε''. Ήταν παρόντες στην συνέλευση της ''Ε'' και μετά από 2 ώρες κυριολεκτικά, συμμετείχαν σε άλλη συνέλευση για άλλο εκδοτικό εγχείρημα, που απαξίωνε την επαγγελματική υπόσταση, όσων είχαν επιλέξει να παραμείνουν στην Μίνωος.
Γιατί όπως και να το κάνουμε, αυτή είναι η διεύθυνση της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, Μίνωος 10-16 και το τυπογραφείο στο Κορωπί. Και εάν ήταν μόνο η προσπάθεια για να μην μείνεις άνεργος, μέσα στον ορυμαγδό που ζει όλη η κοινωνία, πάει καλά. Αλλά είναι άλλο πράγμα να διαδίδεις για λόγους μάρκετινγκ, πως εσύ είσαι η συνέχεια της ΄΄Ε΄΄, πως όλοι οι άλλοι είναι ανύπαρκτοι, αέρας, άσε που είναι και δεξιοί..., όσοι δεν έφυγαν...
Είναι άλλο πράγμα να προσπαθείς και να χρησιμοποιείς χώρους και ονόματα, σαν σύμβολα.
Είναι άλλο πράγμα να κατηγορείς τους πρώην συναδέλφους σου, ως εργοδοτικούς.
Εγώ καλοί μου πρώην συνάδελφοι, αν και 27 χρόνια εργαζόμενος στην ''Ε'', ποτέ δεν έφαγα μαζί, με οποιονδήποτε από τους ιδιοκτήτες. Ούτε άλλα νταλαβέρια είχα μαζί τους. Θα μου πεις όμως, μα εσύ φωτογράφος είσαι... ΟΧΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ !!! (σωστό και αυτό).
Και για να μην ξεχνιόμαστε, δεν αφήνω την ιδιοκτησία στο απυρόβλητο... Θεωρό πως είναι αυτονόητο, πως το μεγαλύτερο μέρος ευθύνης για την κατάσταση που βιώνουμε έχει η ιδιοκτησία. Κόντρα στην κόντρα, ανυπαρξία σχεδιασμού, λάθος κινήσεις, έλλειψη ενδιαφέροντος και πολλά άλλα , έτσι λοιπόν, με τούτα και με τα άλλα, φτάσαμε σήμερα εδώ που έχουμε φτάσει. Να κατηγορούμαστε ως εργοδοτικοί, όσοι παραμείναμε και εκδίδουμε την απεργιακή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Γιατί δεν δεχτήκαμε να ''πεθάνουμε'' με τον τρόπο που είχαν επιλέξει κάποιοι άλλοι για εμάς. Κάποιοι άλλοι που μέχρι εχτές ακόμα, εκόπτωντο για τα συμφέροντά μας...
*Ρε ούστ, σύντροφοι !!!*
Είναι η πρώτη φορά που αναγκάζομαι να κοινοποιήσω τις σκέψεις μου για τα όσα διαδραματίζονται μέσα στην ''Ε''. Όμως έχω την πεποίθησή πως γίνεται ένας πόλεμος, μικρός ή μεγάλος δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το πόσο και πως μπορείς να αντέξεις.
Εύχομαι να μην χρειαστεί να επανέλθω, γιατί τότε θα είμαι υποχρεωμένος να μην περιοριστώ σε ''αθλητικού'' τύπου περιγραφές και ειλικρινά ΔΕΝ το λέω απειλητικά, απλά κάποια στιγμή θα πρέπει να πάψει η ευγένεια να θεωρείτε αδυναμία. Αφήστε που αντίθετα με ότι λέει η φυσική ιστορία, εμένα είναι πεποίθησης μου, πως λύκοι υπάρχουν γιατί υπάρχουν πρόβατα...

Σπύρος Τσακίρης

Μέχρι το τέλος η τη νέα αρχή

 Του ΠΑΝΟΥ ΣΩΚΟΥ*

 Πολλοί μας ρωτούν: “ύστερα από 12 μήνες που παραμένετε απλήρωτοι και 6 μήνες απεργίας τι περιμένετε πιά από την “Ε”;”. Όμως σ' αυτή την ερώτηση δεν υπάρχει ορθολογιστική απάντηση. Ίσως γιατί η αυτή η απάντηση δεν εκπορεύεται μονο από τη λογική και την συνδικαλιστική τακτική αλλά κι από την ηθική και το συναίσθημα.

 Για εμάς τους εργαζόμενους της Χ.Κ Τεγόπουλος, η “Ε” δεν υπήρξε ποτέ απλώς μία “δουλειά”. Ο καθένας από το δικό του πόστο και με τη δική του εμπειρία συνέβαλε σε κάτι ευρύτερο. Υπηρέτησε μια ιδέα. Διαφύλαξε ένα αγαθό. Και αυτό ήταν η Ελευθερία του Τύπου και της πληροφόρησης, όπως υπηρετήθηκε εδώ, σε αυτή την εφημερίδα.

 Η ιστορία της “Ε” χωρίζεται σε πολλά κεφάλαια στα 37 χρονια από την έκδοση της. Το μελανότερο εξ αυτών γράφεται τον τελευταίο χρόνο με την διοίκηση της Χ.Κ Τεγόπουλος να αδυνατεί ακόμη και σήμερα, 1 χρόνο μετά, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να δώσει λύση στο πρόβλημα 850 ανθρώπων που παραμένουμε απλήρωτοι, σε απεργία και σε καθεστώς εργασιακής αβεβαιότητας.
 Ομως η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η επιχείρηση εξαιτίας των επιλογών της διοίκησης, δεν καθιστά την “Ε”, και τον αγώνα μας για την επιβίωση μας και την επιβίωση της "Ε", ένα πουκάμισο άδειανο". Όλοι όσοι είμαστε ακόμη εδώ, συμμετέχοντας στις απεργιακές εκδόσεις της Ελευθεροτυπίας, γεμίζουμε με την επιμονή και τη δουλειά μας ακριβώς αυτό το πουκάμισο και χωρίς ψευδαισθήσεις. Όπως κάναμε και στο παρελθόν, όπως ακριβώς έκαναν επί δεκαετίες συνάδελφοί μας που στήριξαν την εφημερίδα αυτή με το λόγο, τις απόψεις, τις ιδέες και το όραμα τους. Ακόμη κι αν αρκετοί συνάδελφοί μας δεν είναι σήμερα εδώ επιλέγοντας έναν άλλο δρόμο ύστερα από μήνες εγκαρτέρησης και ανεργίας αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορικής διαδρομής της “Ε”. Δεν υπάρχουν “δύο” μέτωπα σε αυτή την υπόθεση.
 Όσοι μένουμε ακόμη εδώ επιδιώκουμε να κρατήσουμε ζωντανό τον τίτλο της “Ε” που ανήκει καταρχήν στους εργαζόμενους. Όσοι μένουμε εδώ προσπαθούμε μέχρι τέλους να διατηρήσουμε ζωντανή την εφημερίδα και να ικανοποιήσουμε τα οικονομικά μας αιτήματα. Αυτό σημαίνει συνδικαλιστικός αγώνας. Να μην καταθέτεις τα όπλα, να μην παραχωρείς αυτό που είναι δικό σου, να μην σταματάς να ελπίζεις και να αγωνίζεσαι. Να μην απεμπολείς τα δικαιώματα του, όποιο τρόπο κι αν έχεις επιλέξει, για να τα διεκδικήσεις.


*εκπρόσωπος των συντακτών της  Ελευθεροτυπίας της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας και του enet.gr.

Το απεργικό φύλλο της 23ης Ιουνίου σε ηλεκτρονική μορφή

Η έκδοση των απεργών της "Ελευθεροτυπίας" της 23ης Ιουνίου είναι διαθέσιμη για ανάγνωση, κατέβασμα και εκτύπωση στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://enet.s3.amazonaws.com/230612/index.html

Αίτηση ανάκλησης της απόφασης για το "99" καταθέτει η Χ.Κ.Τ. - Οι εργαζόμενοι συνεχίζουμε τον αγώνα

Το παρακάτω κείμενο, με εξαίρεση την προσθήκη προαναγγελίας σύγκλησης συνέλευσης, είναι δημοσιευμένο στο απεργιακό φύλλο που κυκλοφορεί:

Στη πρώτη γραμμή παραμένει ο αγώνας των εργαζομενων μέσω και των απεργιακών εκδόσεων της Ε για την άμεση ικανοποίηση των οικονομικών μας αιτημάτων, καθότι παραμένουμε απλήρωτοι από τον περασμένο Αύγουστο, αλλα και την επιβίωση της εφημερίδας. Ενα δίπτυχο ενιαίο, το οποιο οι γενικές μας συνελεύσεις έχουν θέσει ως βασική προτεραιότητα από τη πρώτη στιγμή των αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Ο χρόνος πιέζει και λιγοστεύει, η διοίκηση οφείλει να κινηθεί άμεσα με συνολική πρόταση - λύση.

Ενώ πριν μερικές ημερες ενώπιον του υπουργού Εργασίας οι νομικοί εκπρόσωποι της Χ.Κ Τεγόπουλος, είπαν ότι η εταιρεία θα καταθέσει νέα αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99, η διοίκηση προτίθεται να προχωρήσει τη Δευτερα, σε αίτηση ανάκλησης και μεταρρύθμισης της δικαστικής απόφασης που απέρριψε την προηγούμενη αίτηση υπαγωγής της.
Εφόσον κατατεθεί τέτοια αίτηση, αμέσως μετά θα συγκληθεί συνέλευση εργαζομένων για να συζητηθεί το θέμα.

Θυμίζουμε ότι η απορριπτική απόφαση, ανέφερε μεταξύ άλλων στο σκεπτικό της, ότι:

"... γίνεται κατανοητό ότι ναι μεν η τελεσίδικη απόρριψη της υπό κρίση αίτησης θα έχει ως πιθανότερη συνέπεια την πτώχευση της επιχείρησης και την απώλεια όλων των θέσεων εργασίας (με όλες τις αναμενόμενες κοινωνικοοικονομικές συνέπειες). Ωστόσο, αντίστοιχες ή και χειρότερες κοινωνικοοικονομικές συνέπειες είναι πολύ πιθανό να προκύψουν και στην αντίθετη περίπτωση, κατά την οποία θα γινόταν δεκτή η υπό κρίση αίτηση (...) μετά τη δικαστική επικύρωση της συμφωνίας, θα μπορούσε η εταιρία, προκειμένου να εξασφαλίσει πρόσκαιρη ταμειακή ρευστότητα, να αποξενωθεί των σημαντικότερων περιουσιακών της στοιχείων και μετά την πάροδο δύο - τριών ετών να διαπιστωθεί ότι η εφαρμογή του σχεδίου εξυγίανσης θα έχει αποτύχει στην πράξη (...) τελικά, οι μόνοι που θα έβγαιναν κερδισμένοι από αυτό το σενάριο θα ήταν οι τράπεζες, στις οποίες πιθανώς θα είχε ήδη μεταβιβαστεί η ακίνητη περιουσία της εταιρίας (...)"

 Μετά τη δικαστική αυτή εξέλιξη, έχουμε κατ΄επανάληψη ζητήσει από τη διοίκηση να πάρει άμεσα τις απαραίτητες εκείνες, πρωτοβουλίες που θα δίνουν λύσεις στο διπλό πρόβλημα (ικανοποίηση αιτημάτων-επιβίωση "Ε"), λαμβάνοντας υπόψιν και το δεδομένο της πρόσφατης απορριπτικής απόφασης για την υπαγωγή της ΧΚΤ στο αθρο 99. Πρωτοβουλίες που θα εξασφαλίζουν τα εργασιακά και οικονομικά δικαιώματα όλων μας (και αυτών που παραμένουμε και όσων αποχώρησαν).

Θεωρούμε αυτονόητο ότι η διοίκηση θα έπρεπε ήδη να έχει προχωρήσει προς αυτή την κατεύθυνση χωρίς άλλη χρονοτριβή και δικαστικές εμπλοκές. Αλλωστε καμμία βιώσιμη λύση δεν μπορεί πλέον να υπάρξει για την εταιρεία, χωρίς συγκεκριμένο επενδυτικό σχέδιο που θα εγγυάται τη προοπτική ικανοποίησης των αιτημάτων όλων των εργαζομενων. Αυτό που είναι όμως καθοριστικό, είναι ότι καμμία λύση δεν μπορεί να διασφαλίσει την επόμενη μέρα, χωρίς συννενόηση και ενεργό συμμετοχή των εργαζομενων.

Ξανακυκλοφορεί το Σάββατο η "Ελευθεροτυπία - απεργιακή έκδοση των εργαζομένων"

Στις 36.000 φύλλα έφτασε το απεργιακό φύλλο των εργαζομένων της «Ελευθεροτυπίας» ξεπερνώντας κάθε προσδοκία.

Πρόκειται για σημαντική επιτυχία, αφενός διότι πολύς κόσμος δεν γνώριζε ότι θα κυκλοφορήσει η εφημερίδα, αφού δεν υπήρχε η δυνατότητα διαφημιστικής δαπάνης και αφετέρου λόγω της κυκλοφορίας κυριακάτικων φύλλων το Σάββατο, δημιουργώντας πρόσθετο σοβαρό ανταγωνισμό.

Η Συντακτική Επιτροπή ευχαριστεί θερμά τους φίλους αναγνώστες που τίμησαν αυτό το φύλλο, καθώς και όλους τους εργαζόμενους που συμμετείχαν ολόψυχα και ενθουσιωδώς στην έκδοση, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην επιτυχία του.

Το Σάββατο ( 23 Ιουνίου ) έρχεται το νέο απεργιακό φύλλο! Με νέες φιλικές συμμετοχές συνεργατών (πανεπιστημιακών, λογοτεχνών κ.α.), καθώς υπάρχει πληθύς συγκινητικών αιτημάτων, και, βέβαια με τους απεργούς εργαζόμενους της «Ε», που συνεχίζουν να διεκδικούν την ικανοποίηση των αιτημάτων τους, να υπενθυμίζουν ότι αυτοί αποτελούν την ψυχή της «Ελευθεροτυπίας»

Η Συντακτική ΕπιτροπήΓιάννης Τριάντης
Βαγγέλης Δεληπέτρος
Χρήστος Ζέρβας
Γιώργος Τζεδάκις
Χρήστος Μέγας

36.000 φύλλα πούλησε η απεργιακή "Ε"

Ξεπέρασε τις προσδοκίες μας η υποδοχή που επιφύλαξαν οι αναγνώστες στο απεργιακό φύλλο των εργαζομένων της "Ελευθεροτυπίας".
Σύμφωνα με τα πρώτα ασφαλή στοιχεία που μας δίνει το πρακτορείο κυκλοφορίας "Άργος", οι πωλήσεις της "Ελευθεροτυπίας - Απεργιακής έκδοσης των εργαζομένων" ανήλθαν σε 36.000 φύλλα (19.000 στην Αθήνα και 17.000 στην επαρχία), με τιράζ 50.000.
Τα τελικά στοιχεία κυκλοφορίας αναμένεται να ανακοινωθούν αύριο, μέσω του δελτίου κυκλοφορίας Τύπου.

Το απεργιακό φύλλο σε ηλεκτρονική μορφή

Η έκδοση των απεργών της "Ελευθεροτυπίας" της 16ης-17ης Ιουνίου, είναι διαθέσιμη για ανάγνωση, κατέβασμα και εκτύπωση στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://enet.s3.amazonaws.com/20120616/index.html

Η Ελευθεροτυπία είναι εδώ!

Ξανά στα περίπτερα η «Ελευθεροτυπία» των απεργών εργαζομένων, με το τρίτο - κατά σειράv – απεργιακό φύλλο. Κυκλοφορεί το Σάββατο 16 Ιουνίου, κόντρα σε θεούς και δαίμονες, μετά από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης.

Το απεργιακό αυτό φύλλο, καθώς και άλλα δύο που έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσουν στις 23 και 30 Ιουνίου, διευθύνεται από Συντακτική Επιτροπή που έχει εκλεγεί με κάλπη από την Γενική Συνέλευση και με την ενθουσιώδη συμμετοχή της πλειονότητος των συναδέλφων.

· Γιατί βγαίνουμε : Με την έκδοση του απεργιακού φύλλου υπενθυμίζουμε σε όλους ότι οι εργαζόμενοι της «Ε» είμαστε εδώ ! Με τα ονόματα και τις υπογραφές μας… Είμαστε εδώ, σε μια κρίσιμη πολιτική συγκυρία, για να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε την επιβίωση της ιστορικής εφημερίδος, η οποία πληρώνει το τίμημα από τις ολέθριες επιλογές και τις σπασμωδικές κινήσεις της εργοδοσίας. Αλλά ταυτόχρονα αντιμετωπίζει την – προφανή, πλέον – διάθεση ορισμένων συμφερόντων (πολιτικών, εκδοτικών, οικονομικών κ.α.) να απαλλαγούν από την αιρετική φωνή και παρουσία της.
Οι εργαζόμενοι της «Ε» - απλήρωτοι από τον Αύγουστο του 2011 και απεργοί από τον Δεκέμβριο – διεκδικούμε από την εργοδοσία να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της έναντι του συνόλου των εργαζομένων (δεδουλευμένα, αποζημιώσεις) και περιμένουμε συγκεκριμένη, ολοκληρωμένη πρόταση εκ μέρους της που θα απαντά και στην ικανοποίηση των αιτημάτων μας και στην επιβίωση της «Ε», όπως υποσχέθηκε στον εκπρόσωπό μας.

Κρίναμε, λοιπόν, ότι μόνο η επανακυκλοφορία της «Ελευθεροτυπίας» ως απεργιακού φύλλου μπορεί να υπηρετήσει τον διπλό αυτόν στόχο – ικανοποίηση των αιτημάτων μας, επιβίωση της «Ε».

· Οι εργαζόμενοι της «Ελευθεροτυπίας» είμαστε εδώ! Με τα ονόματα και τις υπογραφές μας θα καταβάλουμε το άπαν των δυνάμεών μας για να επιβιώσει η «Ε». Και, έτσι, να ικανοποιηθούν τα δίκαια και απαράγραπτα δικαιώματα όλων των συναδέλφων είτε βρίσκονται εδώ, δίπλα μας, είτε έχουν αποχωρήσει αναζητώντας αλλού στέγη και επαγγελματικό προσανατολισμό. Η επιτυχία μας θα είναι και δική τους.

· Οι εργαζόμενοι της «Ε» είμαστε εδώ! Γιατί εμείς είμαστε η ψυχή της εφημερίδας. Απεργοί, εδραίοι στις δίκαιες απαιτήσεις μας έναντι της εργοδοσίας και αποφασισμένοι να πολεμήσουμε μέχρις εσχάτων έναντι παντός, αν χρειαστεί.


Η Συντακτική Επιτροπή

Γιάννης Τριάντης
Βαγγέλης Δεληπέτρος
Χρήστος Ζέρβας
Γιώργος Τζεδάκις
Χρήστος Μέγας

Επιστολή Χρήστου Ζιώτη

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την ακόλουθη επιστολή:


Αθήνα 18 Ιουνίου 2012

Αγαπητοί συνάδελφοι, αισθάνομαι υποχρεωμένος να διευκρινίσω τα ακόλουθα :

Συμμετείχα στην εκδοση του τελευταίου φύλου, ευελπιστώντας ότι επιτέλους, η εφημερίδα θα κυκλοφορούσε με τίτλο ο οποίος θα υποδήλωνε και θα ανταποκρινόταν σε αυτό που πραγματικά είναι, ήτοι « Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ Των Εργαζομένων». Διότι προφανώς τόσο η τελευταία έκδοση όσο και οι δύο προσπάθειες που προηγήθηκαν (στις οποίες επίσης συμμετείχα) δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως απεργιακά φύλλα. Παρά τη σχετική διαβεβαίωση μέλους της συνακτικής επιτροπής (η οποία αποτυπώνεται και στην επιστολή των 12 συναδέλφων) η εφημερίδα κυκλόφορησε για μία ακόμη φορά με ψευδεπίγραφο τίτλο. Κάποιος ή κάποιοι λοιπόν αθέτησαν τις δεσμεύσεις τους. Τούτο όμως δεν μας καθιστά, όλους όσους συμμετείχαν στην έκδοση, συνυπεύθυνους.

Πολύ δε περισσότερο δεν θα πρέπει να ταυτίζονται συλλήβδην οι προθέσεις όλων όσων εργάστηκαν για να ξανακυκλοφορήσει η Ελευθεροτυπία των συντακτών. Δυστυχώς, όμως για τρίτη (και φαρμακερή άραγε ) φορά κάναμε ένα βήμα στο κενό, για το οποίο ωστόσο κάποιοι επαίρονται , ενώ κάποιοι άλλοι αισθάνονται αποστροφή. Το αποτέλεσμα όμως παραμένει το ίδιο , ανεξάρτητα από ποια οπτική γωνία βλέπει κανείς το φύλλο.

Οσον αφορά στη θέση μου για την σωτηρία της εφημερίδας την είχα καταθέσει ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης τον περασμένο Σεπτέμβριο, αλλά δεν τέθηκε ούτε καν σε φηφορία. Εκτότε πέρασε αρκετός καιρός και ο χρόνος για την Χ.Κ Τεγόπουλος δυστυχώς έχει εξαντληθεί. Παρά ταύτα, θα μπορούσε να επιβιώσει τουλάχιστον ο τίτλος της Ελευθεροτυπίας και με αυτή την προσδοκία συμμετείχα στην τελευταία έκδοση της.

Δεν θέλω να επεκταθώ περαιτέρω γιατί θεωρώ ότι η δημοσιογραφία ξεστρατίζει όταν οι δημοσιογράφοι αντί να καλύπτουν τα γεγονότα υπεισέρχονται οι ίδιοι στο επίκεντρο τους.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς

Χρήστος Ζιώτης

Επιστολή 12 εργαζομένων

Την Παρασκευή 15 Ιουνίου λάβαμε και δημοσιεύουμε την εξής επιστολή:


Αγαπητέ Πάνο,

Ύστερα και από τις δηλώσεις του εκπροσώπου της ΧΚ Τεγόπουλος στη χθεσινή τριμερή συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας ότι η εταιρεία προτίθεται να υποβάλει εκ νέου αίτηση για να υπαχθεί στο άρθρο 99 και, ως εκ τούτου, «αποδέχεται την κυκλοφορία απεργιακών φύλλων δεδομένου ότι αυτά γίνονται από τις εγκαταστάσεις της» και προτίθεται να παραχωρήσει μέχρι και το ΑΦΜ της ΧΚ Τεγόπουλος για την έκδοση του φύλλου, οφείλουμε να διαχωρίσουμε τη θέση μας από την αυριανή έκδοση μιας Ελευθεροτυπίας υποτίθεται απεργών εργαζομένων, που γίνεται όμως με την πλήρη σύμπνοια, αν όχι υποστήριξη, της εργοδοσίας.

Δυστυχώς, το φύλλο που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει αύριο δεν μπορεί να είναι το «τρίτο –κατά σειράν- απεργιακό φύλλο» της «Ελευθεροτυπίας», όπως ψευδεπίγραφα αναφέρει το δελτίο τύπου της Συντακτικής Επιτροπής, αλλά μια παγκόσμια συνδικαλιστική πρωτοτυπία ενός «τύποις απεργιακού φύλλου», όπως ακριβώς το είχε εξαγγείλει στην τελευταία συνέλευση των Συντακτών μέλος της νέας Συντακτικής Επιτροπής, δυστυχώς με την ανοχή, υποστήριξη και αναπαραγωγή του εκπροσώπου των εργαζομένων. Η παρακάτω δήλωση σ’εκείνη τη συνέλευση των συντακτών είναι περισσότερο από εύγλωττη και δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Γίνεται όμως ακόμη περισσότερο ανησυχητική έπειτα και από τις τελευταίες εξελίξεις στην τριμερή συνάντηση του υπουργείου Εργασίας:

“Θα βγούμε ως “Ελευθεροτυπία”, κανονικός τίτλος, απλά από κάτω θα γράφει «των εργαζομένων». Για ποιο λόγο: θα είναι ένα τύποις απεργιακό φύλλο, αλλά επί της ουσίας θα είναι η κανονική Eλευθεροτυπία. Με άλλο ΑΦΜ όμως, όχι της ΧΚ Τεγόπουλος.”

Μέλος της συντακτικής επιτροπής του φύλλου

(Ας σημειωθεί ότι το διαφορετικό ΑΦΜ δεν οφείλεται στην «ηρωική» άρνηση της Συντακτικής Επιτροπής να δεχτεί την εργοδοτική κηδεμονία, αλλά στη γνώση ότι τα έσοδα της εταιρείας με το ΑΦΜ της «Ε» δεσμεύονται από τράπεζα)


Τις υποψίες ότι το φύλλο που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει δεν είναι στην ουσία απεργιακό αλλά διεκδικεί παγκοσμίως δάφνες πρωτοτυπίας ως «τύποις απεργιακό» ενισχύουν και τα εξής:

- Τα προηγούμενα δύο απεργιακά φύλλα όχι μόνο δεν είχαν τις ευλογίες της ΧΚ Τεγόπουλος, αλλά αντιθέτως η εταιρεία είχε προχωρήσει σε ασφαλιστικά μέτρα για να εμποδίσει την έκδοσή τους και είχε απαγορεύσει τη χρήση των γραφείων, κλειδώνοντάς τα και θέτοντας το σύστημα ηλεκτρονικής σύνταξης της εφημερίδας εκτός λειτουργίας. Τότε άλλωστε ήταν διάχυτο στους διαδρόμους της εφημερίδας ένα κλίμα τρομοκράτησης εναντίον όσων συμμετείχαν στα απεργιακά φύλλα ότι θα ακολουθούσαν μηνύσεις και απολύσεις χωρίς αποζημίωση αν ο τίτλος των απεργιακών φύλλων παρέπεμπε στην Ελευθεροτυπία. Η διαφορά με το αυριανό φύλλο, που βγαίνει από τα, αίφνης ορθάνοιχτα, γραφεία της Ελευθεροτυπίας, και μάλιστα με χρήση του ονόματος «Ελευθεροτυπία» στον τίτλο και τις ευλογίες της εταιρείας, είναι περισσότερο από εμφανής.

- Πολλοί συνάδελφοι, που τώρα πρωτοστατούν στην έκδοση του «τύποις απεργιακού φύλλου», είχαν πάρει δημοσίως σαφείς αποστάσεις από την έκδοση των δύο απεργιακών φύλλων, κάποιοι μάλιστα διαμαρτυρόμενοι για το ότι η έκδοση θα ήταν πλήρης και όχι ένα απεργιακό δελτίο λίγων σελίδων. Η δε επιχειρηματολογία τους, διατυπωμένη ανοιχτά και δημόσια τότε, είχε υιοθετηθεί ως διά μαγείας από την εργοδοσία στα ασφαλιστικά μέτρα που έκανε κατά εκείνων των απεργιακών φύλλων, επιχειρηματολογία η οποία –θυμίζουμε- κατέπεσε στο δικαστήριο. Είναι τουλάχιστον υποκρισία, λοιπόν, σήμερα οι συγκεκριμένοι συνάδελφοι να επικαλούνται τα απεργιακά φύλλα που κατήγγελλαν και σαμποτάριζαν και να επιχειρούν να εμφανίσουν το αυριανό φύλλο και ό,τι ενδεχομένως ακολουθήσει ως συνέχεια εκείνων, σε μια εμφανή προσπάθεια να αποκρύψουν τον διαφορετικό χαρακτήρα αυτής της κίνησης και τη διαφορετική στόχευση. Το παραδέχεται εμπράκτως η εργοδοσία – κάτι παραπάνω θα ξέρει…

- Είναι περισσότερο από εύγλωττη η στάση διευθυντικών στελεχών της εφημερίδας, που εμφανίζονται να στηρίζουν το «τύποις απεργιακό φύλλο», τόσο στη συνέλευση όσο και με τη συχνή παρουσία τους στα γραφεία κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του φύλλου. Τι άλλαξε λοιπόν αν όχι το γεγονός ότι αυτή τη φορά το φύλλο που ετοιμάζεται δεν είναι στην πραγματικότητα απεργιακό, αλλά «τύποις απεργιακό»;


Τέλος, ύστερα από τη δήλωση του εκπροσώπου της ΧΚ Τεγόπουλος ότι η εταιρεία προτίθεται να ξανακάνει αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99, δεν μπορούμε να μην εκφράσουμε τον έντονο προβληματισμό μας για την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης να μη χαιρετίσει τη δικαστική απόφαση απόρριψης της υπαγωγής της ΧΚ Τεγόπουλος στο άρθρο 99, παρόλο που προηγούμενες Γενικές Συνελεύσεις είχαν αποφασίσει να προχωρήσουν οι εργαζόμενοι με κύρια παρέμβαση στο δικαστήριο, ζητώντας ακριβώς τη μη υπαγωγή της εταιρείας στο άρθρο 99. Άλλη μια παγκόσμια πρωτοτυπία;

Ας επιχειρήσουμε, λοιπόν, να συνοψίσουμε την εικόνα: Σήμερα που το –αρχικό και μοναδικό- σχέδιο της εργοδοσίας ως προς την εφημερίδα, η «ελάφρυνσή» της δηλαδή τουλάχιστον κατά το 60% του μισθολογικού της κόστους, πάει κατ’ ευχήν (το δήλωσαν οι νομικοί της εκπρόσωποι στην τριμερή: με τις τετελεσμένες και υποψήφιες αποχωρήσεις το πλάνο έχει καλυφθεί κατά 70%), κάποιοι συνάδελφοι ανακαλύπτουν όψιμα τον αγώνα και την έντυπη έκφρασή του που τόσο λυσσαλέα πολέμησαν το προηγούμενο διάστημα! Αποδεχόμενοι πλήρως την εξώθηση τόσων συναδέλφων στην ανεργία (από την αρχή το ομολογούσαν κυνικά ότι «δεν γίνεται να σωθούμε όλοι»), τώρα ξανανοίγουν την εφημερίδα παραμένοντας απλήρωτοι και χωρίς να έχουν αποσπάσει καμία δέσμευση από την πλευρά της ιδιοκτησίας για το χρόνο και τον τρόπο αποπληρωμής δεδουλευμένων και αποζημιώσεων. Είναι περίπου προφανές ότι θα συνδράμουν και την εκ νέου αίτηση της ιδιοκτησίας για υπαγωγή στο άρθρο 99 (κάποιοι το έκαναν και την πρώτη φορά), συμβάλλοντας έτσι στο σχέδιο της Χ.Κ. Τεγόπουλος να κερδίσει χρόνο και χρήμα. Μόνο που αυτό το χρήμα είναι οι κόποι των εργαζομένων της. Και ο χρόνος, κλεμμένος είναι κι αυτός. Από τους ίδιους εργαζόμενους, πολλοί εκ των οποίων δούλεψαν με κέφι και αφοσίωση για περισσότερα από 20 χρόνια. Για να πεταχτούν απ’ το παράθυρο (ουπς, συγνώμη, για να ανοίξουν το παράθυρο, ελεύθεροι και αυτόβουλοι μες στην απόγνωσή τους, και να πηδήξουν).

Οσοι έχουν αντοχή (ενδεχομένως υλικά υποστηριζόμενη) παραμένουν για να δουν το τέλος. Κανένας δεν μπορεί να τους κατηγορήσει γι’ αυτό. Και επίσης κάνουν ό,τι μπορούν για να εξασφαλίσουν την επιβίωση. Ούτε γι’ αυτό μπορεί να τους κατηγορήσει κανείς. Αρκεί να μην ξεχνούν ότι:

- Οι δικοί τους υπολογισμοί δεν θα συναντηθούν απαραιτήτως με τους σχεδιασμούς της εργοδοσίας (η μέχρι τώρα εμπειρία μαρτυρά το αντίθετο).

- Η διαίρεση των εργαζομένων, έδαφος στο οποίο έσπειραν πολλοί επιτήδειοι από την πρώτη στιγμή, μόνο το δίκιο των πρώτων δεν υπηρετεί. Θεριστές της εξαθλίωσης θα είμαστε όλοι μας!

- Ο κοινωνικός κανιβαλισμός που δείχνει να κερδίζει έδαφος στο κτήριο της Μίνωος 10-16 είναι η θλιβερή επιβεβαίωση ότι, παρά την πρωτοφανή φιλεργατική απόφαση του δικαστηρίου, οι εργαζόμενοι –ως στρώμα και ως συλλογική συνείδηση- έχουν πολύ δρόμο να διανύσουν ακόμα προκειμένου να υπερασπίζονται αποτελεσματικά τα συμφέροντά τους. Μέχρι τότε, τα αφεντικά –μεγάλα ή μικρά, μέινστριμ ή «εναλλακτικά- θα χορεύουν πάνω στα κουφάρια των ανθρώπων που παράγουν τον πλούτο για να τον νέμονται λίγοι και ανεπάγγελτοι.

- Υπαγωγή στο άρθρο 99 (σύμφωνα με την εκκωφαντική στατιστική του 99,5% των επιχειρήσεων που έχουν υπαχθεί μέχρι στιγμής) σημαίνει ομηρία εις το διηνεκές για τους εργαζόμενους, που δεν μπορούν να διεκδικήσουν καμία οικονομική τους απαίτηση, και απόλυτη ασυλία της ιδιοκτησίας, προκειμένου να προχωρήσει στα όποια σχέδιά της: Να πτωχεύσει την εταιρεία μαζί με τα «βάρη» της, τα δεδουλευμένα των εργαζομένων της δηλαδή, και να ξεκινήσει καινούρια δραστηριότητα με άλλη εταιρεία, «ανάλαφρη» και απαλλαγμένη από το… παρελθόν. Να κάνει την τελευταία «μπάζα» βγάζοντας λεφτά στο εξωτερικό και πτωχεύοντας την επιχείρηση. Σε κάθε περίπτωση, το άρθρο 99 στρώνει το τραπέζι για ελάχιστους συνδαιτυμόνες, και αυτοί δεν μπορεί να (αυταπατώνται ότι) είναι οι εργαζόμενοι.

Συνάδελφοι,

Ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει πώς θα βαδίσει, όρθιος ή έρποντας. Ο καθένας έχει δικαίωμα στην ελπίδα, αλλά και στην αυταπάτη. Κανένας, όμως, δεν έχει δικαίωμα στην απάτη εις βάρος των πολλών συναδέλφων και των δίκαιων αιτημάτων τους. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να καπηλεύεται έναν αγώνα -που προσπαθήθηκε να δοθεί ενωτικά παρ’ ότι δεν στηρίχτηκε απ’ όλους- προς εξυπηρέτηση ιδίων οφελών, αλλότριων προς το συμφέρον των απλήρωτων εργαζομένων της «Ε». Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να ρίχνει λάσπη εναντίον συναδέλφων που σε τίποτα δεν έβλαψαν τον κοινό αγώνα και τα κοινά συμφέροντα –το αντίθετο μάλιστα!- προκειμένου να αποσείσει την προσοχή από κινήσεις «θολές» και εγχειρήματα «τύποις απεργιακά» - στην ουσία ευλογημένα από την εργοδοσία.


Οι κάτωθι υπογράφοντες στο μοναδικό εγχείρημα που συμμετέχουμε σήμερα είναι: «Εργαζόμενοι σε απόγνωση»


Με εκτίμηση,

Δημήτρης Αγγελίδης

Παναγιώτης Βωβός

Αρίστος Γιαννόπουλος

Ελένη Γκρούη

Ντίνα Δασκαλοπούλου

Βάσω Κανελλοπούλου

Τίνα Κουλουφάκου

Αλέξανδρος Παναγιωτάκης

Αφροδίτη Πολίτη

Αυγή Πλατσή

Ελενα Σπανδωνή

Ευαγγελία Φραντζόγλου


Με την παράκληση να αναρτηθεί στο μπλογκ του εκπροσώπου των εργαζομένων.

Τριμερής συνάντηση, κανένα σχέδιο και... απαντήσεις στη σπέκουλα

Χωρίς καθαρό σχέδιο για το μέλλον της Ελευθεροτυπίας, τρεις εβδομάδες μετά την απόρριψη της υπαγωγής της στο Αρθρο 99 από τη δικαιοσύνη, εμφανίστηκε δια των νομικών της εκπροσώπων, η ΧΚ Τεγόπουλος στη τριμερή συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας που πραγματοποιήθηκε σήμερα Πέμπτη.

Προσπάθησαν επίσης να διασπάσουν την πλευρά των εργαζομένων “υιοθετώντας” αυθαίρετα το επόμενο απεργιακό μας φύλλο, πράγμα που προκάλεσε έντονες διαμαρτυρίες από την πλευρά των μελών της εργασιακής επιτροπής και ανέβασε τους τόνους στη συζήτηση. Η συνάντηση έγινε υπό τον υπουργό Εργασίας Αντώνη Ρουπακιώτη.

Στη συνάντηση βγήκαν και κάποιες αόριστες “ειδήσεις”: Η ΧΚΤ σύμφωνα με τους δικηγόρους της θα καταθέσει νέα αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99, αναζητεί επενδυτές και ότι σε 15 ημέρες θα είναι σε θέση να ανακοινώσει αν θα μπορέσει να δώσει έναν μισθό.

Πρώτος μίλησε ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Δ. Τρίμης. Είπε ότι η εταιρεία ΧΚ Τεγόπουλος απέτυχε και ζήτησε από την πλευρά της ιδιοκτησίας να ξεκαθαρίσει τι προτίθεται να κάνει: Θα πάει στο άρθρο 99 ή θα επανεκδώσει την εφημερίδα; Ο Γ. Μυλωνάς, πρόεδρος ΕΤΗΠΤΑ, είπε ότι το πρώτο βήμα είναι να ανοίξει η Ελευθεροτυπία και να μας πουν τους όρους και τις προϋποθέσεις για αυτό. Ο Δ. Κλοκοτάρας, νομικός σύμβουλος της ΕΠΗΕΑ σημείωσε ότι η επανακυκλοφορία της εφημερίδας θα διασφαλίσει τα συμφέροντα όλων.

Στη συνέχεια ο νομικός εκπρόσωπος της ΧΚ Τεγόπουλος κ. Μαχαιριώτης τόνισε ότι δεν υπάρχει πρόθεση μεταβίβασης του τίτλου ή άλλων περιουσιακών στοιχείων, αναφέρθηκε στον πλειστηριασμό που έχει προγραμματιστεί για μία μηχανή του πιεστηρίου και είπε ότι η εταιρεία θέλει να χρησιμοποιήσει όλες τις νομικές φόρμουλες ώστε να μην κατακερματιστεί η περιουσία. Σύμφωνα με τον ίδιο, η εταιρεία δεν θα κάνει κινήσεις για να θέσει σε κίνδυνο τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Ο κ. Ρουπακιώτης ρώτησε μεταξύ άλλων αν υπάρχει κάποιο πλάνο, σε πόσο χρονικό διάστημα θα λειτουργήσει η εφημερίδα και με ποιο προσωπικό. Τι θα γίνει με όσους έχουν φύγει; Πώς είναι σίγουροι ότι σε μία νέα αίτηση στο 99 θα συναινέσουν οι πιστωτές;

Ο νομικός σύμβουλος της εταιρείας κ. Οικονομόπουλος μετέφερε δήλωση της διοίκησης ότι ήθελε, θέλει και θα κάνει ότι μπορεί για να ανοίξει η εφημερίδα. Συνέχισε περιγράφοντας σχέδιο της διοίκησης για να καταστεί βιώσιμη η επιχείρηση: Με μηνιαίο μισθολογικό κόστος της τάξης των 500.000 ευρώ, με κυκλοφορία στα επίπεδα πριν την απεργία, πρόβλεψη να παραμείνουν 400 εργαζόμενοι. Ταυτόχρονα, είπε:

• θα μπορούσαν να εξοφληθούν τα δεδουλευμένα και οι αποζημιώσεις σε χρονικό διάστημα έως δύο ετών αλλά η εφημερίδα δεν μπορεί να επιβιώσει αν δεν κυκλοφορήσει.
• η ΧΚΤ θα κάνει νέα αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99.
• η διοίκηση κάνει προσπάθεια ανεύρεσης επενδυτών, όχι μόνο στρατηγικού επενδυτή αλλά και μικρότερων επενδυτών.
• οι βασικοί μέτοχοι δεν προτίθενται να παραμείνουν στη διοίκηση ούτε να διατηρήσουν τον έλεγχο της εταιρείας αν βρεθούν επενδυτές.

Είπε ακόμη ότι η ΧΚ Τεγόπουλος προσδοκά στη συνεργασία των εργαζομένων προκειμένου να μη διαμελιστεί η περιουσία με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς και ότι οι εργαζόμενοι που έχουν φύγει ή έχουν εκδηλώσει πρόθεση να φύγουν καλύπτουν κατά 70% το πλάνο μείωσης του προσωπικού.

Σε ερώτηση του υπουργού τι είναι διατεθειμένη να δώσει η εταιρεία στους εργαζόμενους ώστε να μειωθεί η ανασφάλειά τους, οι νομικοί εκπρόσωποι της ΧΚ Τεγόπουλος προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν το απεργιακό φύλλο που ετοιμάζουμε! Είπαν ότι η διοίκηση αποδέχεται την κυκλοφορία απεργιακών φύλλων δεδομένου ότι αυτά γίνονται από τις εγκαταστάσεις χωρίς να παρεμποδίζεται η έκδοσή τους. Εφ' όσον η κυκλοφορία των φύλλων ξεκινήσει είναι διατεθειμένη να ζητήσει από την Τράπεζα Πειραιώς να άρει τις δεσμεύσεις των εσόδων ώστε τα χρήματα να τα παίρνουν οι εργαζόμενοι. Στο σημείο αυτό αντέδρασαν έντονα οι εκπρόσωποι των εργαζομένων διακόπτοντας τους νομικούς της ΧΚΤ και ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ παρατήρησε “η Μάνια θα σας δώσει και το ΑΦΜ της...”

                 Με δανεικό ΑΦΜ το απεργιακό φύλλο

Αμέσως πήραν το λόγο ο εκπρόσωπος των εργαζομένων και τα παριστάμενα μέλη της εργασιακής επιτροπής και ξεκαθάρισαν ότι:

-Η έκδοση απεργιακών φύλλων είναι απόφαση της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων με συντριπτική πλειοψηφία , θα γίνει με δανεικό ΑΦΜ και ανεξάρτητα από την όποια στάση κρατησει η ΧΚΤ για τους δικούς της λόγους. Είπαν ότι αν η διοίκηση θέλει να κάνει ενέργειες προς την Τράπεζα Πειραιώς να απελευθερώσει τα έσοδα, αυτό να το κάνει για την επανέκδοση της εφημερίδας ώστε να πληρωθούν οι εργαζόμενοι και να μην προσπαθεί να εμπλέξει στα σχέδιά της το απεργιακό φύλλο.

-Τα απεργιακά φύλλα θα διευθύνονται από εκλεγμένη συντακτική επιτροπή η οποία έχει ήδη εκλεγεί. Το απεργιακό φύλλο θα τυπωθεί σε διαφορετικό πιεστήριο από αυτό της ΧΚ Τεγόπουλος και τα έσοδα θα πάνε στο απεργιακό ταμείο.

-Το επόμενο απεργιακό φύλλο θα είναι το τρίτο στη σειρά αλλά αυτή τη φορά επιλέχθηκε να διατηρηθεί ο τίτλος Ελευθεροτυπία με τη σαφή ένδειξη “Απεργιακή Εκδοση” γιατί θεωρούμε ότι όσο ο τίτλος παραμένει ενεργός δεν απομειώνεται η υπεραξία του, προς όφελος όλων των εργαζομένων ανεξάρτητα αν παραμένουν στην εταιρεία ή έχουν καταγγείλει τη σύμβασή τους, όσο διατηρούν οικονομικά αιτήματα.

-Το απεργιακό φύλλο δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κανονική και καθημερινή έκδοση της εφημερίδας .

Ο εκπρόσωπος των εργαζομένων επανέφερε τη θέση της συνέλευσης για την καταβολή ενός μισθού για όλους τους εργαζόμενους και τη ρύθμιση των υπολοίπων οφειλών ώστε να επανέλθουν στις θέσεις εργασίας τους. Για το θέμα αυτό οι νομικοί εκπρόσωποι της ΧΚ Τεγόπουλος είπαν ότι 15 μέρες μετά τις εκλογές θα είναι σε θέση η εταιρεία να απαντήσει για το πως , πότε και αν θα είναι δυνατή η καταβολή ενός μισθού.

Ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ είπε ότι η εταιρεία δεν έχει κανένα σχέδιο και εξακολουθεί να διαιρεί τους εργαζόμενους, του οποίους τώρα γλείφει με το απεργιακό φύλλο με στόχο να δουλέψουν μισοί και να κλέψει τα δικαιώματα όσων έχουν φύγει.

Κλείνοντας ο υπουργός Εργασίας συμβούλευσε την εταιρεία να αποφύγει την προσφυγή στο άρθρο 99 γιατί θα δημιουργήσει νέα ένταση. Της ζήτησε να δεσμευτεί η διοίκηση για την καταβολή του ενός μισθού και κατέγραψε τη δήλωση των νομικών εκπροσώπων ότι δεν θα εμποδιστεί η έκδοση των απεργιακών φύλλων.

Στη συνάντηση πήραν ακόμα μέρος εκπρόσωποι σωματείων και οι νομικοί τους σύμβουλοι.

Επιστολή του Νίκου Αλέπη

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την ακόλουθη επιστολή:

Αθήνα,

14 Ιουνίου 2012

 

Αγαπητέ Πάνο,

Με αυτή την επιστολή γνωστοποιώ σε εσένα και στους συναδέλφους μας, απεργούς και επισχεσίες, ότι δεν προτίθεμαι να μετέχω στην έκδοση ή να στηρίξω  φύλλο που θα φέρει τον τίτλο «Ελευθεροτυπία» ή παρεμφερή, αν η «Χ.Κ. Τεγόπουλος» δεν προχωρήσει πρώτα στην εξόφληση των οφειλών προς το πρόσωπο μου.

Έφτασα σε αυτή την απόφαση επειδή μέρα με τη μέρα φουντώνει μέσα μου η ανησυχία πως –παρά τις καλές προθέσεις της πλειονότητας των συναδέλφων μας- το φύλλο που ετοιμάζεται θα είναι κατ’ επίφαση απεργιακό και επί της ουσίας θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της εργοδοσίας.  Πώς να δώσω διαφορετική ερμηνεία  στο γεγονός ότι ο εκπρόσωπος της εργοδοσίας (που μας έχει απλήρωτους από τον περασμένο Αύγουστο, για να μην ξεχνιόμαστε), δήλωσε στη σημερινή τριμερή συνάντηση ότι «επιτρέπει» την έκδοση φύλλου με τον τίτλο «Ελευθεροτυπία» και μάλιστα προτίθεται να παραχωρήσει μέχρι το ΑΦΜ της «Χ.Κ. Τεγόπουλος» για την έκδοσή του (πηγή: Τυπολογίες);

Ας μην κοροϊδευόμαστε. Όλοι θυμόμαστε ότι η «Χ.Κ. Τεγόπουλος» προχώρησε σε ασφαλιστικά μέτρα για να εμποδίσει την έκδοσή των δύο προηγούμενων απεργιακών φύλλων. Όλοι θυμόμαστε τις απειλές στους διαδρόμους για μηνύσεις αν ο τίτλος τους παρέπεμπε στην «Ε» και την επιχείρηση τρομοκράτησης των συναδέλφων, ότι αν μετείχαν στην έκδοση θα απολύονταν χωρίς αποζημίωση.

Όλοι θυμόμαστε συναδέλφους που διαμαρτύρονταν για τα σχέδια έκδοσης  ενός πλήρους απεργιακού φύλλου και ζητούσαν να περιοριστεί σε απεργιακό δελτίο οκτώ σελίδων. Τώρα, πολλοί από αυτούς φέρονται να στηρίζουν με θέρμη το νέο εγχείρημα. Πρόκειται για τους ίδιους που έβλεπαν σκοπιμότητες πίσω από κάθε σκέψη έκδοσης παραπάνω του ενός απεργιακού φύλλου και τώρα διαβάζω ότι συναινούν  στην έκδοση φύλλου κάθε Σάββατο.

Δεν μπορώ παρά να ψάχνω  το λάκκο στη φάβα, όταν διαβάζω ότι διευθυντικά στελέχη της εφημερίδας αυτές τις μέρες έχουν πλέον καθημερινή παρουσία στα γραφεία της Μίνωος, όχι όμως και στις συνελεύσεις και στην εργασιακή επιτροπή (τάδε έφη Γ. Μυλωνάκη στη σελίδα «Η Ελευθεροτυπία δεν πρέπει να κλείσει», στοFacebook). Δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι γιατί η γενική συνέλευση αρνήθηκε να χαιρετίσει τη δικαστική απόφαση  που απέρριψε την αίτηση για την ένταξη της «Χ.Κ. Τεγόπουλος» στο άρθρο 99, όταν:

α) Η γενική συνέλευση είχε ζητήσει ακριβώς αυτό με κύρια παρέμβαση και

β) διαβάζω πως από τη διαδικασία αποκαλύφθηκαν λεπτομέρειες για την επιχειρηματική δράση της «Χ.Κ. Τεγόπουλος», όπως ότι: «Προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα οικονομικά συμφέροντα του συντρόφου της Μαριάνθης Τεγοπούλου σε έναν εντελώς διαφορετικό τομέα επιχειρηματικής δραστηριότητας [σ.σ. Planatech], η αιτούσα εταιρία υπέστη ή αναμένεται να υποστεί οικονομική αιμορραγία άνω των 6.000.000 ευρώ, όταν το ποσό αυτό θα μπορούσε να διατεθεί για την αντιμετώπιση μέρους των οικονομικών της υποχρεώσεων και δη για την καταβολή των οφειλόμενων δεδουλευμένων μισθών (υπενθυμίζεται ότι οι ληξιπρόθεσμες στις 31.12.2011 απαιτήσεις των εργαζομένων ανέρχονταν σε περίπου 4,5 εκατ. ευρώ, ενώ άλλα 3 εκατ. ευρώ θα απαιτούνταν για την καταβολή των αποζημιώσεων των εργαζομένων που είχαν ήδη απολυθεί) ή έστω για τη συμμετοχή της σε κερδοφόρες επενδύσεις, όπως στη συγγενή εταιρία ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ Α.Ε.»(Πηγή: http://anasigrotisi.blogspot.gr)

 

Αναλαμβάνω το μερίδιο της ευθύνης που μου αναλογεί, καθώς δεν βρήκα τη δύναμη να μετέχω στις τελευταίες γενικές συνελεύσεις. Δεν πρόκειται όμως να συναινέσω σε ένα «έγκλημα» εις βάρος της οικογένειας μου και των οικογενειών εκατοντάδων ακόμη εργαζομένων και να εργαστώ τζάμπα για τα συμφέροντα της «Χ.Κ. Τεγόπουλος». Πέντε μήνες ήταν αρκετοί.

 

Με εκτίμηση,

Νίκος Αλέπης

 

Υ.Γ. 1 Επειδή ζούμε σε πονηρούς καιρούς και πρέπει να αποδεικνύουμε καθημερινά ότι στη μούρη μας έχουμε μύτη και όχι… προβοσκίδα, σε ενημερώνω ότι δεν μετέχω σε καμία εκδοτική προσπάθεια νυν ή πρώην εργαζομένων στην «Ε». Η –βολική για κάποιους- θεωρία του εσωτερικού εχθρού δεν με αφορά. Δεν ανήκα άλλωστε ποτέ σε ομάδες ή παρέες, όντας εργαζόμενος στον «μικρόκοσμο» της ηλεκτρονικής έκδοσης.

Υ.Γ. 2 Ο Δημοσθένης Γκαβέας μου ζήτησε να σου μεταφέρω ότι συμφωνεί με το περιεχόμενο της  επιστολής.

Υ.Γ. 3 Σε παρακαλώ να δημοσιεύσεις αυτή την επιστολή στο μπλογκ σου.

Αύριο η τριμερής με τη ΧΚΤ στο υπουργείο Εργασίας

Αύριο Πέμπτη, 14/6/2012 στις 10.00 το πρωί, στην οδό Πειραιώς 40, θα πραγματοποιηθεί ενώπιον του υπουργού Εργασίας η τριμερής συμφιλιωτική διαδικασία του Ν. 1876/1990, που είχαν ζητήσει οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους (ΕΣΗΕΑ, ΕΤΗΤΠΤΑ, ΕΠΗΕΑ), προκειμένου η Χ.Κ. Τεγόπουλος να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις προς τους απλήρωτους εδώ και δέκα μήνες εργαζόμενούς της και να δηλώσει αν και πως θα καταβάλλει τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις των περίπου 800 απλήρωτων -από τον περασμένο Αύγουστο- εργαζομένων της και εάν έχει κάποιο σχέδιο επανέκδοσης της Ελευθεροτυπίας.

Εργασιακή Επιτροπή

Αίτημα της Εργασιακής στο ΕΤΑΠ -ΜΜΕ για να συντομευθεί ο χρόνος καταβολής του επιδόματος επίσχεσης

Αίτημα προς το ΕΤΑΠ - ΜΜΕ να επισπευθούν οι διαδικασίες για να συντομευθεί ο χρόνος καταβολής του επιδίματος επίσχεσης, που σήμερα φθάνει μέχρι και τέσσερεις μήνες από την υποβολή της αίτησης, υπέβαλε η εργασιακή επιτροπή στον πρόεδρο του Ταμείου την Δευτέρα το πρωί με επιστολή της ενώ αντιπροπωπεία της επιτροπής (Σώκος, Περδικέας, Μπογιόπουλος, Στογιάννης) συναντήθηκε μαζί του. Κατά την διάρκεια της συζήτησης ο πρόεδρος του Ταμείου έκανε γνωστό ότι λόγω έλλειψης προσωπικού δεν είναι δυνατή η καταβολή του επιδόματος σε λιγότερο από τρεις μήνες από την ημέρα υποβολής της αίτησης. Η αρμόδια διευθύντρια κ. Φλωρου είπε οτι τις ημέρες που διανύουμε εξετάζονται οι αιτήσεις που κατατέθηκαν τον Μάρτιο και μέχρι το τέλος του Ιουνίου θα έχει ολοκληρωθεί η σχετική διαδικασία και θα δοθούν τα επιδόματα.
Απί την συζήτηση προέκυψαν δύο χρήσιμες πληροφορίες για τους συναδέλφους που είναι σε επίσχεση:
1. Οι επισχεσίες είναι καλυμένοι ως προς τις ασφαλιστικές τους εισφορές για οχτώ μήνες απί την ημέρα που βγήκαν σε επίσχεση.
2. Η αίτηση για το επίδομα θα πρέπει να κατατεθεί στο Ταμείο εντός δύο μηνών από την ημέρα που έγινε η επίσχεση διαφορετικά χάνεται το δικαίωμα.

 Η επιστολή της Εργασικής Επιτροπής προς τον πρόεδρο του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ είναι η εξής:

Εργασιακή Επιτροπή
Εργαζόμένων Ελευθεροτυπίας

Αθήνα 11 Ιουνίου 2012

Προς

τον πρόεδρο

του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ

Θέμα: Επιδόματα επίσχεσης

      Οπως σας είναι γνωστό οι εργαζόμενοι στην Χ.Κ. Τεγόπουλος είμαστε απλήρωτοι από τον Αύγουστο του 2011. Αυτό  έχει σαν αποτέλεσμα εκατοντάδες συνέδελφοι να αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης.

      Ενας πολύ μεγάλος αριθμός εξ αυτών βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας και έχουν υποβάλλει αίτημα στο Ταμείο να τους χορηγηθεί επίδομα επίσχεσης προκειμένου να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.

      Παρατηρείται όμως πολύ μεγάλη καθυστέρηση, που υπερβαίνει τους 4 μήνες στην καταβολή του επιδόματος και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι συνάδελφοι να έρχονται σε ακόμη πιο δυσχερή θέση.

     Ως Εργασιακή Επιτροπή θεωρούμε το συγκεκριμένο θέμα ύψιστης προτεραιότητας και ζητάμε να ενεργήσετε ούτως ώστε να συντομευθεί ο χρόνος καταβολής του επιδόματος

Η Εργασιακή Επιτροπή

Η εργασιακή επιτροπή για την αναβολή της τριμερούς

Η γενική συνέλευση εργαζομένων της Ελευθεροτυπίας ζήτησε από τις συνδικαλιστικές ενώσεις ΕΣΗΕΑ, ΕΠΗΕΑ και ΕΤΗΠΤΑ και εκείνες έκαναν δεκτό να εισηγηθούν μια τριμερή συνάντηση με τη δοίκηση της Χ.Κ.Τεγόπουλος στο υπουργείο Εργασίας, με θέμα τη μη καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών. Το υπουργείο Εργασίας προδιόρισε τη συνάντηση για την Παρασκευή 8 Ιουνίου και μάλιστα με την παρουσία του υπουργού, Αντώνη Ρουπακιώτη.
Όμως οι νομικοί εκπρόσωποι της Χ.Κ.Τεγόπουλος, χρησιμοποιώντας προσχηματικές δικαιολογίες ζήτησαν την αναβολή της συνάνησης, αποδεικνύοντας δυστυχώς ότι η διοίκηση της εταιρείας δεν διαθέτει συγκεκριμένο σχέδιο εξόδου από την κρίση, παρά το γεγονός ότι έχει απορριφθεί η αίτηση εισαγωγής της στο άρθρο 99.
Υπενθυμίζουμε σε όλους ότι οι εργαζόμενοι της Ελευθεροτυπίας βρίσκονται από τον Δεκέμβριο σε απεργία και πολλοί από αυτούς σε επίσχεση εργασίας, ετοιμάζουν την έκδοση νέου απεργιακού φύλλου της εφημερίδας διεκδικώντας τα δικαιώματά τους και έχουν ξεκαθαρίσει επανειλημμένα ότι καμία λύση για τα προβλήματα της Χ.Κ.Τεγόπουλος δεν μπορεί να υπάρξει ερήμην τους.

Η εργασιακή επιτροπή 

Αναβολή της τριμερούς συνάντησης

Τα σωματεία των εργαζομένων (ΕΣΗΕΑ, ΕΤΗΠΤΑ, ΕΠΗΕΑ), υλοποιώντας την απόφαση της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων της Χ.Κ.Τεγόπουλος, ζήτησαν στις 31 Μαϊου από το υπουργείο Εργασίας τη σύγκληση τριμερούς επιτροπής (εκπροσώπων των εργαζομένων, εκπροσώπων της Χ.Κ.Τ. και υπουργείου) προκειμένου η διοίκηση της επιχείρησης να ενημερώσει σχετικά με τα σχεδιά της για το μέλλον της και το μέλλον των εργαζομένων μετά την απόρριψη της αίτησης υπαγωγής στο άρθρο 99.

Το υπουργείο όρισε αυτή τη συνάντηση για αύριο, Παρασκευή, 8 Ιουνίου, στις 12.00 το μεσημέρι, και ενημέρωσε ότι από την πλευρά του υπουργείου θα παρίστατο ο ίδιος ο υπουργός Εργασίας, Αντώνης Ρουπακιώτης. Η Χ.Κ.Τεγόπουλος είχε ενημερωθεί για τον καθορισμό της συνάντησης, χθες, 6 Ιουνίου.  Ωστόσο, όπως έγινε γνωστό, νωρίτερα σήμερα οι νομικοί εκπρόσωποι της Χ.Κ.Τ ζήτησαν προφορικά να αναβληθεί η συνάντηση, επικαλούμενοι κώλυμμα.

Αναμένεται να οριστεί νέα ημερομηνία.

Θα σας ενημερώσουμε εντός της ημέρας για τις εξελίξεις.

Νέα συντακτική επιτροπή για την απεργιακή έκδοση της Ελευθεροτυπίας

Εξελέγη σήμερα η συντακτική επιτροπή που θα συντονίσει την έκδοση του απεργιακού φύλλου της Ελευθεροτυπίας, βάσει της σχετικής απόφασης της χτεσινής γενικής συνέλευσης των εργαζομένων της επιχείρησης.

Η νέα συντακτική επιτροπή είναι:

Τριάντης Γιάννης: 90 ψήφοι
Δεληπέτρος Βαγγέλης: 73 ψήφοι
Ζέρβας Χρήστος: 71 ψήφοι
Τζεδάκης Γιώργος: 67 ψήφοι
Μέγας Χρήστος: 47 ψήφοι

Έλαβαν ακόμα:

Μαρνέλλος Γιώργος: 45 ψήφους
Πολυχρονιάδης Μπάμπης: 36 ψήφους
Υφαντής Παναγιώτης: 31 ψήφους
Σωτήρχου Ιωάννα: 24 ψήφους
Σχοινάς Ορέστης: 23 ψήφους

Ψήφισαν: 121 συντάκτες
Άκυρα/λευκά: 0

Αύριο, Πέμπτη, στη 1.00 μ.μ. όλοι οι συντάκτες της Ελευθεροτυπίας, της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας και του enet.gr καλούνται σε συγκέντρωση στο κτίριο της εφημερίδας προκειμένου να οργανωθεί η έκδοση του απεργιακού φύλλου.

Μια απάντηση

Από την Βασιλική Σιούτη λάβαμε και δημοσιεύουμε απάντηση στην επιστολή της Άντας Ψαρρά:

Προς κυρία Άντα Ψαρρά

Απάντηση στους συκοφάντες του αγώνα μας (για πρώτη και τελευταία φορά)

«Δὲ μᾶς ἀφήνουν Ῥόμπσον νὰ τραγουδᾶμε
δὲ μᾶς ἀφήνουν καναρίνι
πού ῾χεις φτερὰ ἀητοῦ
μαῦρε ἀδερφέ μου
δόντια ποὺ ἔχεις
μαργαριτάρια
δὲ μᾶς ἀφήνουν νὰ ψηλώσουμε φωνή...» Ναζίμ Χικμέτ

….αλλά εμείς θα την ψηλώσουμε, γιατί για κάποιους από εμάς η δημοσιογραφία είναι αγώνας υπέρ των πολλών και υπέρ των αδυνάτων. Και κρινόμαστε από τις πράξεις μας και από τα ρεπορτάζ μας και από το ποιον εξυπηρετούν αυτά.

Όχι άλλη λάσπη, κυρία Ψαρρά. Πίστευα ότι η συκοφαντία θα είχε και όρια. Όπως σας είπε και μία συνάδελφος στην τελευταία συνέλευση των συντακτών, εκλάβατε την ευγένειά μας ως αδυναμία και συνεχίζετε, μόνο και μόνο επειδή δεν θέλαμε να γίνει αρένα. Οι απαντήσεις πρέπει να δοθούν όμως. Για να τελειώνουμε με τα ψέματα που ανεχθήκαμε να διαδίδετε τόσο καιρό.

Για τις αιτίες που η Χ.Κ Τεγόπουλος έφτασε σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών των εργαζομένων της τα έχουμε πει πολλές φορές και σίγουρα ούτε εδώ συμφωνούμε σε όλα, καθώς για εσάς η αποκλειστική ευθύνη ανήκει σε ένα μόνο πρόσωπο, στη Μάνια Τεγοπούλου και καθόλου στο οικονομικό-εκδοτικό κατεστημένο. Επιτρέψτε μου να σκέφτομαι πιο πολιτικά , να βλέπω τη γενικότερη κρίση και το πολιτικό παιχνίδι που παίχτηκε, καθώς και το ρόλο της διαπλοκής . Δεν μου το επίτρεπετε βέβαια, το ξέρω, αλλά δυστυχώς εγώ δεν μπορώ να αγνοήσω ότι η Ελευθεροτυπία δεν είχε περισσότερα χρέη από άλλες εφημερίδες και ΜΜΕ που παραμένουν ανοιχτά, ούτε ότι η συγκεκριμένη εκδότρια δεν πέρασε τις πύλες του Μεγάρου Μαξίμου, όπως άλλοι για να πετύχει έτσι κάποια διευκόλυνση. Αν το είχε κάνει, ίσως να είχε σωθεί η Ελευθεροτυπία και γνωρίζουμε ότι πολλοί της έκαναν κριτική γιατί δεν το έκανε. Όπως επίσης και αν είχε κάνει τις απολύσεις που τις ζήτησαν οι τράπεζες, όταν πήρε δάνειο, αλλά επίσης δεν τις έκανε κι αυτά όλα είναι πίσω μας.

Είναι γνωστό ότι πολλοί από εσάς ζητούσατε επιμόνως από την αρχή να φύγει η εκδότρια από τη μέση γιατί δεν την εμπιστεύονται οι τράπεζες και να αναλάβει κάποιος που θα χαίρει της εμπιστοσύνης τους. Εξίσου γνωστό σε όλους μας είναι ότι σας ενοχλούσε σφόδρα η πολιτική γραμμή της εφημερίδας και ειδικά η αντιμνημονιακή γραμμή της την τελευταία περίοδο και γι’ αυτό βάζατε θέμα αλλαγής διεύθυνσης, πολύ πιο ψηλά από το θέμα της πληρωμής των εργαζομένων και της επιβίωσης της εφημερίδας.

Την ώρα που η εφημερίδα είχε γονατίσει, ξεκινήσατε πόλεμο λάσπης εναντίον της, διαδίδοντας ότι κόπηκε η στήλη σας, κάτι που δεν είναι αληθές, καθώς μόνοι σας τη σταματήσατε, όταν αρνηθήκατε να περιοριστεί ο χώρος σας –όπως έγινε με πάρα πολλούς άλλους, καθώς περιορίστηκαν συνολικά οι σελίδες της εφημερίδας, λόγω των οικονομικών προβλημάτων. Ταυτόχρονα αρχίσατε τη συκοφαντία ότι η εφημερίδα ήταν δήθεν «σαμαρική». Σας κατήγγειλαν για αυτό οι συνάδελφοι, (εκείνη την τελευταία μέρα λειτουργίας της Ε) καλώντας σας να τους δείξετε έστω κι ένα κείμενο που εξυπηρετούσε την προβολή του αρχηγού της Ν.Δ, αλλά δεν είχατε να παρουσιάσετε το παραμικρό.

Από την αρχή δεν κρύψατε ότι στόχος σας ήταν ο «έλεγχος του μαγαζιού» και χρησιμοποιήσατε κάθε μέσο. Συκοφαντήσατε, παραπλανήσατε, τρομοκρατήσατε και καταφέρατε να διχάσετε τη συνέλευση. Ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ και στενός συνεργάτης σας, Δ. Τρίμης, ζήτησε από τη συνέλευση να ψηφίσει κύρια παρέμβαση, (αρνούμενη την εξυγίανση, που δεν θα κούρευε τις αποζημιώσεις μας) κρύβοντας ότι αυτή -ειδικά όπως θα διατυπωνόταν- θα οδηγούσε στην πτώχευση και στο κλείσιμο (για να αποζημιωθούμε μετά από –κανείς δεν ξέρει- πόσα χρόνια και να πάρουμε ψίχουλα- καταδικάζοντας την πλειοψηφία στην ανεργία). Την ίδια ώρα ο εκπρόσωπος μας Π. Σώκος έλεγε ότι με την πρόσθετη παρέμβαση θ’ αφήναμε ένα παράθυρο ανοιχτό στην ελπίδα να ξανακυκλοφορήσει η Ε και να μην κλείσει η Χ.Κ Τεγόπουλος. Ειδικά από τη στιγμή που πετύχαμε να δεσμευτεί η εκδότρια και να μην κουρέψει τις απαιτήσεις μας για τα δεδουλευμένα. Αλλά δεν αφήσατε να ακουστεί καμία άλλη φωνή. Δεν αφήσατε να γίνει κανένας διάλογος, δημιουργώντας συνθήκες αρένας με κραυγές και τραμπουκισμούς.

Όσο για το πρώτο απεργιακό φύλλο, ψεύδεστε χωρίς καμία ντροπή κυρία Ψαρρά, αλλά φυσικά τώρα πια αυτό δεν με εκπλήσσει, γιατί δεν είναι η πρώτη φορά. Στην επιστολή σας έχετε κάνει ένα κατάπτυστο copy paste από τοποθετήσεις και επιστολές που δεν έγιναν ούτε την ίδια στιγμή, ούτε για τους ίδιους λόγους- θα σας θαύμαζε και ο Γκέμπελς- το οποίο διαστρεβλώνει εντελώς την αλήθεια. Προσωπικά και μαζί με τους συναδέλφους Χρ.Ζέρβα, Ντ.Καράτζιου και Ν.Βασιλειάδου, που δημοσιεύσαμε ένα κείμενο, ήμασταν πάντα υπέρ όλων των απεργιών (εγώ είχα ζητήσει να διευρυνθεί το μέτωπο και απέναντι στις τράπεζες που μας έβαζαν τη θηλιά στο λαιμό, αλλά εσείς δε συμφωνούσατε) και γράψαμε ένα κείμενο, λέγοντας ότι η Ε έπρεπε να ανοίξει σύντομα, για να μην απαξιωθεί (όπως θέλατε εσείς) και απαιτούσαμε να γίνουν δεκτά όλα τα αιτήματα της συνέλευσης των εργαζομένων. Αλλά κάνατε το άσπρο-μαύρο στο συκοφαντικό σας κείμενο, επιχειρώντας με βρώμικα υπονοούμενα να μας εμφανίσετε ως αντίθετους με την απεργία.

Για το φύλλο τώρα: Τόσο εγώ, όσο και άλλοι συνάδελφοι που τελικά δεν παραδώσαμε τα ρεπορτάζ μας, ήμασταν εξαρχής φανατικά υπέρ της έκδοσης απεργιακού φύλλου. Κάποιοι στη συνέλευση ήθελαν να γράψουν ανυπόγραφα, ωστόσο, φοβούμενοι τυχόν επιπτώσεις, και κάποιοι άλλοι –ανάμεσά τους κι εγώ- υποστηρίξαμε ότι δεν έχουμε λόγο να φοβόμαστε, όταν αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας και ότι όσοι ήθελαν θα έπρεπε να μπορούν να υπογράφουν. Δεν μας το επιτρέψατε όμως, και σύντομα ακούσαμε να λέτε, κάποιοι από εσάς, ότι το φύλλο αυτό θα ήταν η «πρόβα τζενεράλε» προς αναζήτηση κάποια ς «στοργικής αγκαλιάς» επιχειρηματία και μάλιστα είχαν αρχίσει ερήμην μας (χωρίς να ξέρει τίποτα η συνέλευση των εργαζομένων) συζητήσεις με συγκεκριμένους επιχειρηματίες. Δεν θα αναφέρω τα ονόματα τους γιατί δεν θέλω να σας εκθέσω περισσότερο. Τα ξέρουμε όμως πολλοί. Φυσικά και δεν θα μπορούσαμε να συμμετέχουμε σε ένα τέτοιο παιχνίδι και για αυτό όταν μάθαμε και για τους συγκεκριμένους επιχειρηματίες με τους οποίους κάποιοι συζητούσαν πίσω από την πλάτη μας, φυσικά κάναμε πίσω. Και δε μιλήσαμε κιόλας , γιατί λέγαμε ότι θα κάνει κακό στον αγώνα.

Δικαιωθήκαμε όμως από τις εξελίξεις –δυστυχώς- καθώς προσωπικά θα προτιμούσα να μην δικαιωνόμουν. «Δεν περισσεύει κανείς» λέγατε υποκριτικά και όταν διαπιστώσατε ότι τα σχέδιά σας πηγαίνουν όπως τα θέλατε και το καράβι ξεκίνησε να βυθίζεται, πηδήξατε πρώτοι στη γαλέρα που ετοιμάζατε, για να σωθείτε μόνο εσείς και η παρέα σας, βγάζοντας καινούργια εφημερίδα (όπως είχαμε καταλάβει , αλλά μας διαψεύδατε). Τελικά περίσσευαν κυρία Ψαρρά καμιά 700αριά εργαζόμενοι, αλλά δεν τους το είπατε. Κι όταν η πρόσφατη συνέλευση των εργαζομένων καταδίκασε τις μεθοδεύσεις σας, εσείς απαιτήσατε να σας επιδοκιμάσουν κιόλας.

Η αλήθεια είναι ότι σας εξέπληξε δυσάρεστα το γεγονός ότι οι τσακισμένοι συνάδελφοι, που αφήσατε πίσω φεύγοντας, θα έβρισκαν τη δύναμη και το κουράγιο να ξαναβγάλουν εφημερίδα και τώρα χαλάνε τα σχέδιά σας. Λυγίσαμε, αλλά δεν γονατίσαμε, κυρία Ψαρρά, κι αν είναι να πέσουμε, θα πέσουμε μαχόμενοι.

Βασιλική Σιούτη

Υ.Γ Ευτυχώς όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πλέον την ανίερη συμμαχία της "αριστερής" ψευτο-ριζοσπαστικότητας με το σκληρό πυρήνα του κατεστημένου, υπό το μανδύα του politically correct, του "αντιεθνικισμού", των ΜΚΟ, της υπεράσπισης των "μειονοτήτων" (αλλά ποτέ των κοινωνικών πλειοψηφιών και της εργατικής τάξης)

Και η συνέχεια του ποιήματος

«….. Φοβοῦνται Ῥόμπσον
φοβοῦνται τὴν αὐγή,
ν᾿ ἀκούσουνε φοβοῦνται
καὶ ν᾿ ἀγγίσουν
φοβοῦνται ν᾿ ἀγαπήσουν
φοβοῦνται ν᾿ ἀγαπήσουνε σὰν τὸν Φερχὰτ
(Ἀλήθεια θὰ ῾χετε κι ἐσεῖς ἕναν Φερχὰτ
οἱ νέγροι πῶς νὰ τόνε λένε Ῥόμπσον;)

Φοβοῦνται τὰ γεννήματα
τὴ γῆς
τὸ γάργαρο νερὸ φοβοῦνται τῆς πηγῆς
φοβοῦνται
νὰ θυμοῦνται
καὶ τὶς χαρές τους
τὸ χέρι ἑνὸς φίλου δὲν ἔσφιξε ποτέ τους
τὸ χέρι τους
ζεστὸ
σὰν τὸ πουλὶ
χωρὶς νὰ θέλει σκόντα
προμήθειες
ἡ κάποια ἀναβολὴ
στὴ πλερωμή.

Φοβοῦνται τὴν ἐλπίδα
φοβοῦνται Ῥόμπσον νὰ ἐλπίσουν
φοβοῦνται καναρίνι
πού ῾χεις φτερὰ ἀητοὺ
φοβοῦνται τὰ τραγούδια μας
μὴ τοὺς τσακίσουν.

Ὀχτώβρης 1949

Μια επιστολή

Στο μπλογκ έφτασε η εξής επιστολή της Άντας Ψαρρά, την οποία δημοσιεύουμε:


Απεργιακά και "απεργιακά"

Δεν έχουν περάσει παρά λίγοι μήνες από τότε που στο ιστολόγιο του εκπροσώπου των συντακτών της Ε δημοσιεύτηκε το κείμενο «Ωρα μηδέν για 800» που εξιστορούσε πώς απαξιώθηκε σταδιακά η εφημερίδα και πώς έφτασε η ιδιοκτησία μέσα από αλόγιστες κινήσεις και σπατάλες να χρωστάει τους μισθούς των εργαζομένων επιλέγοντας όμως να καλύπτει όλα τα υπόλοιπα έξοδά της ακόμα και τις ζημίες της θυγατρικής εταιρείας φουσκωτών σκαφών.

Κι όμως μέσα σε μερικούς μήνες όλα άλλαξαν. Η πολύμηνη απεργία που στην αρχή αντιμετώπισε τη λυσσαλέα αντίδραση των στελεχών της εφημερίδας αλλά και πολλών συναδέλφων που καλόπιστα ή και κακόπιστα δεν πίστεψαν στη δυναμική της, συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.

Πολλοί συνάδελφοι αναγκάστηκαν εν τω μεταξύ να αποχωρήσουν, ενώ κάποιοι άλλοι επέλεξαν την επίσχεση εργασίας ώστε να εξασφαλίσουν ένα στοιχειώδες εισόδημα. Η δικαστική εξέλιξη της προσφυγής στο άρθρο 99 αλλά και η έκδοση των δύο απόλυτα πετυχημένων απεργιακών φύλλων πυροδότησε εντάσεις, διαφωνίες και πολλές συζητήσεις.

Η συνταξιούχος διευθύντρια της Ελευθεροτυπίας κα Κύρα Αδάμ, αφού προσπάθησε στην αρχή να αποτρέψει αυτές τις εξελίξεις, τελικά αποχώρησε με ένα χλιαρό γράμμα υπεράσπισης -εκ των υστέρων φυσικά- των συναδέλφων της και βρήκε καταφύγιο στο συγκρότημα του Ελεύθερου Τύπου μαζί με άλλο ένα στέλεχος της εφημερίδας που επίσης πολέμησε λυσσαλέα τις κινητοποιήσεις μας.

Στη διαδικασία της απόφασης για την έκδοση των απεργιακών φύλλων παρουσιάστηκαν από τους νομικούς συμβούλους των εργαζομένων τα προβλήματα που ενέχονταν στο εγχείρημα αυτό. Μας συστήσανε την αποφυγή τίτλου με παράγωγο της λέξης Ελευθεροτυπία, τη μη αναγραφή ονομάτων στα άρθρα λόγω κινδύνου για τις αποζημιώσεις και κυρίως την μη κανονικότητα της έκδοσης. Η Γ.Σ. των εργαζομένων με συντριπτική πλειοψηφία και λίγο πριν την δικαστική διαδικασία με την προσφυγή της ΧΚ Τεγόπουλος στο άρθρο 99 αποφάσισε την έκδοση των φύλλων. Δεδομένου δε ότι η ιδιοκτήτρια είχε αποκλείσει τις εγκαταστάσεις της εφημερίδας όλο το εγχείρημα έγινε εκτός. Επιπλέον και παρόλο που ούτε ο τίτλος ούτε και η όψη του απεργιακού ήταν παρόμοια με την Ελευθεροτυπία, η ιδιοκτησία έκανε ασφαλιστικά μέτρα εναντίον της κυκλοφορίας του δεύτερου φύλλου μία ημέρα πριν από την προγραμματισμένη του έκδοση. Τα μέτρα απορρίφτηκαν σε πρώτη φάση ενώ εκκρεμεί ακόμα η κύρια δικαστική διαδικασία. Στη φάση εκείνη ορισμένοι συντάκτες διαχώρισαν τη θέση τους από το απεργιακό φύλλο και παράλληλα τάχτηκαν στο πλευρό της ιδιοκτησίας επιλέγοντας τη λύση της πρόσθετης παρέμβασης στο άρθρο 99. Δημοσίευσαν μάλιστα την άποψή τους ως άποψη μειοψηφίας στο απεργιακό φύλλο εξηγώντας τις διαφωνίες τους με την επιλογή της απόλυτης και καθαρής αντίθεσης της πλειοψηφίας των εργαζόμενων στο άρθρο 99 και στο κούρεμα μισθών και αποζημιώσεων. Δυστυχώς η μειοψηφία εκφράστηκε έμπρακτα και μέσα στο δικαστήριο απέναντι στη μεγάλη πλειοψηφία της ΓΣ των εργαζόμενων.

Το οικονομικό σχέδιο που παρουσιάστηκε από τους δικηγόρους της εταιρείας στο δικαστήριο προέβλεπε πέρα από τα άλλα νεφελώδη οικονομικά πλάνα τη μείωση παραπάνω από το 50% του αριθμού των εργαζόμενων αλλά και των αμοιβών τους. Επιπλέον αναφερόταν στο σχέδιο (σελ. 50) να δοθεί ο τίτλος της Ε σε μια νέα εταιρεία, απαλλαγμένη από τα χρέη των δεδουλευμένων, των αποζημιώσεων και των δανείων με στόχο να πουληθεί μαζί με μια «κρίσιμη μάζα» συντακτών, τεχνικών και διοικητικών σε κάποιον νέο επενδυτή. Πολλοί πίστεψαν τότε ότι θα μπορούσαν να ανήκουν σε αυτή την κρίσιμη μάζα και ίσως αυτό εξηγεί και τη στάση τους απέναντι στα απεργιακά φύλλα και στο δικαστήριο. Ήδη τότε είχαν αρχίσει να ακούγονται φωνές συναδέλφων για τη λύση της απεργίας, για ανοιχτή εφημερίδα έστω και χωρίς πληρωμή. Παρόλο που γνώριζαν όλοι ότι ακόμα κι αν άνοιγε η εφημερίδα τα έσοδα του πρακτορείου ήταν δεσμευμένα από τις τράπεζες.

Ενδεικτικά αναφέρουμε αποσπάσματα από δημοσιευμένες επιστολές συντακτών που θέλησαν με διάφορους τρόπους να διαφοροποιηθούν τότε από τις αποφάσεις των πλειοψηφιών των ΓΣ.:

«Ο τίτλος “Οι εργαζόμενοι στην Ελευθεροτυπία” και το περιεχόμενο της έκδοσης αφορά τούς συναδέλφους που επέλεξαν με αυτόν τον τρόπο να εκφράσουν το πλαίσιο διεκδικήσεων που επιθυμούν. Επιλογή μου, υπήρξε από την αρχή, η μη συμμετοχή στο εγχείρημα. Εκφράστηκε δε και με αποχή από την ψηφοφορία με κάλπη για την ανάδειξη συντακτικής επιτροπής».
Νάσος Γκολέμης

«Δεν θα ήθελα δική μου συμμετοχή σε αυτό το εγχείρημα, υπό τους συγκεκριμένους όρους, να υπονομεύσει τον αγώνα και τις διεκδικήσεις οποιουδήποτε συναδέλφου».
Κάτια Αντωνιάδη

«Το περιεχόμενο και η κανονικότητα της έκδοσης του φύλλου αυτού, που βαπτίζεται μεν «απεργιακό – επαγγελματικό» φύλλο, θα αποτελεί όμως ένα εβδομαδιαίο φύλλο με ειδησεογραφική ύλη και δίνει το δικαίωμα στην εργοδότιδά μας να καταγγείλει τη σύμβαση εργασίας του οποιουδήποτε από εμάς θα απασχοληθεί και θα συμμετάσχει στην έκδοσή του […]ΣΑΣ ΔΗΛΩΝΩ ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχω σε αυτό το εγχείρημα»
Χατζούδης Μανόλης

«Επειδή οι καθαρές εξηγήσεις κάνουν τους καλούς φίλους επιθυμώ να ξεκαθαρίσω τη θέση μου: Δεν έχω καμία σχέση με έντυπο που αναμένεται να κυκλοφορήσει με τίτλο ‘Οι εργαζόμενοι της Ελευθεροτυπίας’. Αμφισβητώ την ύπαρξη της εργασιακής επιτροπής και του τρόπου που επιλέγει. Δεν με εκφράζει η συντακτική επιτροπή. Δεν γίνεται 100 έως 150 άτομα να ομιλούν εξ ονόματος του συνόλου των εργαζομένων (800)».
Παναγιώτης Μαρίτσας

«Στην τελευταία Γενική Συνέλευση των εργαζομένων στη Χ.Κ.Τεγόπουλος έγινε εκ νέου αναφορά στην έκδοση και κυκλοφορία «απεργιακού»-επαγγελματικού φύλλου. Οι γνωματεύσεις των νομικών, που λάβατε, ενίσχυσαν τη θέση που έχω ήδη πάρει σχετικά με την εν λόγω προσπάθεια. Για τους λόγους αυτούς, σας ενημερώνω εγγράφως ότι δεν επιθυμώ -ούτε πρόκειται- να συμμετάσχω στην σύνταξη και έκδοση του "απεργιακού" επαγγελματικού φύλλου».
Αντωνία Ξυνού

Στο ίδιο μήκος κύματος διαχώρισαν τη θέση τους τότε οι Κώστας Καρτάλης και Θοδωρής Ψυχογιός, Αργυρώ Μώρου, Μαρία Μυστακίδου, Γιώργος Πιτροπάκης, Γιώργος Κιούσης, Άννα Στεργίου, Αλεξία Πολυμενοπούλου, Κώστας Κυριακόπουλος, Σοφία Νέτα, Νικος Παπαδογιάννης, Θ. Κανέλλος, Κατερίνα Τζαβάρα, Ιωάννα Νιαώτη, Λήδα Παπαδοπούλου, Γιούλα Ζαχιώτη, Παναγιώτης Μπουγάνης. Επίσης και οι εξής συνάδελφοι από την Φωτοεκδοτική: Κανέλη Ευγενία, Λαμπρή Έφη, Γεωργιοπούλου Σπυριδούλα, Ζώρζου Φλώρα, Μαρδά Μαίρη, Σταθοπούλου Ξένια, Καλαντζής Ανδρέας, Ζαϊτίδου Πίτσα, Τζανετάκη Σίλια, Σπιταλιοράκη Δέσποινα, Αλαμάνος Θόδωρος, Τριανταφύλλου Νάνσυ, Ορσαλία Κάκου, Γιαννέλος Νίκος, Κρίνος Νίκος, Τομαροπούλου Γεωργία, Κονταράτου Εύα, Παπανικολάου Κων/νος.

«Mετά την παρουσία μου στην τελευταία μας συνέλευση και την ενημέρωση που είχαμε από την συντακτική επιτροπή και τον εκπρόσωπό μας Πάνο Σώκο όσον αφορά την έκδοση απεργιακού φύλλου με ανυπόγραφα κείμενα και τις γνωματεύσεις νομικών για τον κίνδυνο διώξεων που αντιμετωπίζουμε, έως και να απολυθούμε χωρίς αποζημίωση, έχω την υποχρέωση να σας ανακοινώσω ότι δεν θα συμμετέχω στην έκδοση αυτού του φύλλου είτε αυτό βγει για μία και μόνο φορά είτε αυτό επαναληφθεί».
Στογιάννης Σωτήρης

«…Με τα σημερινά δεδομένα είναι μάλλον προφανές ότι χωρίς την εφημερίδα στα περίπτερα δεν είναι δυνατόν να εξασφαλισθούν έσοδα και επομένως χρηματοδότηση οποιασδήποτε συμφωνίας εργοδοσίας-εργαζομένων, με ότι αυτό συνεπάγεται. Η παρατεταμένη αυτή εκκρεμότητα είναι επίσης πολύ πιθανό να πλήξει καίρια, συγκεκριμένους τομείς, όπως το πιεστήριο.
Οσο κι αν η διαρκής κρίση επιτείνει τη σύγχυση και το κλίμα αμοιβαίας δυσπιστίας, αυτό που προέχει σήμερα είναι να υπερβούμε όλοι τους εαυτούς μας, να αφήσουμε στην άκρη τυχόν μικροδιαφορές και να βρούμε διέξοδο επιβίωσης. Το επιτάσσει η αυξανόμενη αγωνία εκατοντάδων συναδέλφων που βρισκόμαστε πλέον σε οριακή κατάσταση. Αυτή η εξέλιξη θα μας επιτρέψει εξάλλου να συζητήσουμε νηφάλια και τα εναλλακτικά μελλοντικά σχέδια οργάνωσης και λειτουργίας της εφημερίδας. Μιας εφημερίδας όπου οι εργαζόμενοι θα έχουν εκ των πραγμάτων, αυξημένο ρόλο συμμετοχής και ευθύνης».
Χρήστος Ζέρβας (*), Βασιλική Σιούτη, Νάντια Βασιλειάδου, Ντίνα Καράτζιου
* Ο Χρήστος Ζέρβας απέσυρε την ημέρα των εκλογών την υποψηφιότητά του από την συντακτική επιτροπή του απεργιακού

Πολλά στελέχη της εφημερίδας δεν εκφράστηκαν ανοιχτά τότε αλλά αρκέστηκαν στην καταψήφιση των αποφάσεων για την απεργία και κυρίως για την κύρια παρέμβαση στο αρ. 99 την κύρια παρέμβασή μας στο δικαστήριο και την έκδοση των απεργιακών φύλλων με κύριο επιχείρημα τον κίνδυνο απώλειας των νόμιμων απαιτήσεών μας. Από τα διευθυντικά στελέχη ενδεικτικά οι Φ. Συρίγος, Γιώργος Παπαδόπουλος-Τετράδης, Σ. Αλωνιστιώτου, Βαγγέλης Δεληπέτρος, Κύρα Αδάμ.

Τελικά όμως τα απεργιακά φύλλα κυκλοφόρησαν, στο δικαστήριο περίπου 100 εργαζόμενοι τάχτηκαν με πρόσθετη παρέμβαση υπέρ της προσφυγής στο 99 και περίπου 400 κατά. Ακολούθησαν τόνοι λάσπης στα προσωπικά ιστολόγια και όχι μόνο εναντίον των μελών της συντακτικής επιτροπής, της εργασιακής επιτροπής αλλά και μεμονωμένων συντακτών. Αναμενόμενα αυτά τα φαινόμενα σε περιόδους συγκρούσεων και απόλυτης οικονομικής ανέχειας.

Όλα αυτά μέχρι την έκδοση της δικαστικής απόφασης-καταπέλτη απέναντι στην ΧΚ Τεγόπουλος και υπέρ όλων των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε αυτήν. Δυστυχώς η απόφαση αυτή για όσους περίμεναν την άλλη μέρα της εφημερίδας στην οποία θα είχαν εξασφαλίσει μία από τις μισές και παραπάνω περικομμένες θέσεις αν η προσφυγή στο 99 είχε γίνει δεκτή μαζί με το επιχειρηματικό σχέδιο, αποτέλεσε εφαλτήριο απόλυτα επιθετικής και ακραίας συμπεριφοράς απέναντι σε όσους στήριξαν όλα το διάστημα τους αγώνες των εργαζομένων. Για ύποπτα σχέδια, για συμμετοχή σε εγχειρήματα που απολύτως φυσιολογικά ήδη συζητιούνται για την επόμενη εργασιακή ημέρα αλλά και για σκοτεινές φιλοδοξίες σε βουλευτικά ή άλλα πόστα κατηγορηθήκαμε τις ημέρες αυτές πολλοί συνάδελφοι. Είναι αλήθεια ότι δεν είχαμε καταλάβει την πραγματική αιτία αμέσως.

ΟΛΑ όμως άστραψαν και ξεκαθαρίστηκαν στην τελευταία συνέλευση των συντακτών της εφημερίδας. Εκεί, με σχέδια για συνεταιρισμούς και «τύποις» απεργιακά φύλλα, όπως ειπώθηκε κατ’ επανάληψη, που θα οδηγήσουν στη διαμόρφωση ενός συνεταιρισμού εργαζομένων με μόνο περιουσιακό στοιχείο τον ιστορικό τίτλο και χωρίς κανένα χρέος αποφασίστηκε η εισήγηση για επανέκδοση πάση θυσία της εφημερίδας παράλληλα με την απεργία. Μάλιστα προτάθηκε να ζητηθεί από την ιδιοκτήτρια να ενοικιάσει τον τίτλο στους εργαζόμενους (δηλαδή να πληρώσουμε κι από πάνω) ή έστω να συναινέσει στη χρήση του από τους απεργούς.

Όλοι εκείνοι οι συνάδελφοι που στάθηκαν απέναντι στα προηγούμενα απεργιακά επικαλούμενοι νομικά κωλύματα αλλά και απέναντι στην απεργία τουλάχιστον τους πρώτους μήνες και κυρίως όμως όλοι όσοι συναινούσαν στην προσφυγή της εταιρείας στο άρθρο 99 θα συμμετάσχουν τώρα δυναμικά στο «τύποις» απεργιακό φύλλο όπως αυτό ορίστηκε στη συνέλευση των συντακτών. Διευθυντές, αρχισυντάκτες και επικεφαλής τμημάτων ακόμα και άνθρωποι που είχαν εισηγηθεί απολύσεις συναδέλφων σε μια ύστατη επιχείρηση ετσιθελικής ανασύστασης της εφημερίδας απαλλαγμένοι από το φόβο ασφαλιστικών μέτρων από την ιδιοκτησία (γιατί άραγε;) προχωρούν τώρα στην κυκλοφορία της Ελευθεροτυπίας. Ο στόχος είναι γρήγορα να γίνει η μετατροπή της σε κάποιας μορφής εταιρεία που θα απορροφήσει ορισμένους και που θα φιλοδοξεί να αποτελέσει την συνέχεια της εφημερίδας. Μάλιστα στη συνέλευση ειπώθηκε ότι είναι ευκαιρία τώρα που οι τράπεζες αναζητούν κάποιο στήριγμα στον Τύπο (!). Στην κίνηση αυτή συμμετέχουν όμως και πολλοί συνάδελφοι που πίστεψαν ξανά σε ένα εργασιακό μέλλον, που πίστεψαν το ότι όσοι πρωτοστάτησαν με κάθε τρόπο στις κινητοποιήσεις είναι κακοί και μοχθηροί τύποι αλλά που δυστυχώς στο τέλος θα πέσουν όπως και τόσοι άλλοι από τα σύννεφα.

Με 160 ψήφους σε σύνολο 700 περίπου εργαζομένων που έχουν παραμείνει στην Ε θα βγουν τελικά «τύποις απεργιακά» φύλλα με τον τίτλο Ελευθεροτυπία, με στόχο την κανονικότητα στην έκδοση, στις εγκαταστάσεις της Ε αν αυτό γίνει δυνατό και χωρίς να επισημαίνεται τη φορά αυτή κανένας νομικός περιορισμός που θα έχει τυχόν επιπτώσεις στις νόμιμες αποζημιώσεις και στα δεδουλευμένα μας από όσους είχαν ή δεν είχαν στείλει επιστολές στα πρώτα απεργιακά. Ίσως αυτοί ξέρουν κάτι που δεν ξέρουμε εμείς οι υπόλοιποι.

Για όσους λοιπόν είμαστε ακόμα όμηροι της ιδιοκτησίας αλλά και απεργοί εργαζόμενοι και που παραμένουμε πεισματικά πιστοί στις αρχές και στις αξίες μας αυτή η παράφωνη συμμαχία διευθυντών, επίλεκτων συντακτών αλλά και απελπισμένων συναδέλφων που απαξίωσαν όλους τους προηγούμενους αγώνες με τόνους προσωπικών και κακόβουλων επιθέσεων, μας αφήνει μακριά.

Δεν θα την συντρέξουμε αλλά και δεν θα την πολεμήσουμε. Απλά θέλαμε να δώσουμε τη δική μας άποψη για όσους ενδιαφέρονται για τον τρόπο που εξελίχτηκε αυτή η τελευταία φάση. Όσο για τα δύο πρώτα φύλλα που δεν ήταν τύποις απεργιακά, με την ιδιοκτησία να τα πολεμάει με λύσσα, με τους αναγνώστες που τα αγκάλιασαν και με τις απίστευτες στιγμές που ζήσαμε στη γνωστή «γιάφκα της Ε» δεν τα αλλάζουμε με τίποτα.
Over and out!

Αντα Ψαρρά

Ένα κείμενο

Μετά από αίτημα του Νίκου Αργύρη, αναδημοσιεύουμε κείμενό του, που δημοσιεύτηκε αρχικά στο μπλογκ της συνδικαλιστικής παράταξης "Ανασυγκρότηση" της ΕΤΗΠΤΑ:


Έτσι βλέπω τα πράγματα, συνάδελφοι

Οι δύο τελευταίες Γενικές Συνελεύσεις των απλήρωτων της "Ελευθεροτυπίας" σημαδεύτηκαν από εντάσεις και διαλόγους που κανέναν από τους συμμετέχοντες δεν τιμάνε ...

Για την απορριπτική απόφαση του δικαστηρίου σε ό,τι αφορά στην αίτηση της Χ.Κ. Τεγόπουλος για υπαγωγή στο Αρθρο 99, δεν μάθαμε παρά ελάχιστα πράγματα ...

Το δεδομένο πάντως είναι ότι αποφύγαμε το "κούρεμα" των απαιτήσεών μας, που προβλεπόταν στο σχέδιο της επιχείρησης, και μπορούμε πλέον δικαστικά να τις διεκδικήσουμε ...

Η απόφαση αυτή αποτελεί μια νίκη του αγώνα μας και αφετηρία για άλλες φιλεργατικές αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων ...

Παρ' όλα αυτά, προς μεγάλη μου έκπληξη, η προτελευταία Γενική Συνέλευση δεν χαιρέτησε την απόφαση αυτή του δικαστηρίου, που μας δικαίωσε ...

Επίσης, όταν μπήκε το θέμα της ενημέρωσης από τους νομικούς μας συμβούλους, για να αποφασιστεί με ποιούς τρόπους από δω και πέρα θα απαιτήσουμε τα οφειλόμενα, στην δε ψηφοφορία που ακολούθησε επ' αυτού υπήρξε απορριπτική απόφαση !!!

Ενα άλλο θέμα που ανέκυψε στη συνέλευση ήταν το ψήφισμα σχετικά με την έκδοση "νέας εφημερίδας" από ομάδα συντακτών, πράγμα που κατά την άποψή μου σηματοδοτεί την έναρξη ενός εμφυλίου, που μοιραία θα μας παρασύρει όλους. Το ψήφισμα αυτό, χωρίς να αναφέρεται στις ευθύνες της ιδιοκτήτριας και της διοίκησης της επιχείρησης Χ.Κ.Τεγόπουλος, για την μέχρι τώρα στάση τους (μη ενημέρωση για τα μελλοντικά σχέδιά της κ.λπ) αναλώνεται σε κατηγορίες για ένα άλλο εγχείρημα, μιας άλλης ομάδας απλήρωτων ...

Το ψήφισμα αυτό, δεν αναφέρει βέβαια ότι θα υπάρξει συνέχεια της "Ελευθεροτυπίας" με ανοχή της Μάνιας, από άλλη ομάδα συντακτών, που ζητά και την συμμετοχή των τεχνικών. Αυτό "εμφανίστηκε" στην τελευταία Γενική Συνέλευση - ευτυχώς ή δυστυχώς οι προθέσεις και οι μεθοδεύσεις δεν μπορούν να κρυφτούν για πολύ ...

Ακόμη μια άλλη ομάδα απλήρωτων προωθεί μια ηλεκτρονική έκδοση ...

Θέλω να εκφράσω και την πικρία μου για τους συναδέλφους της ΕΠΗΕΑ, για τη μεθόδευση που 

επέλεξαν. Συμμετοχή στον αγώνα, αλλά στη μοιρασιά των χρημάτων χώρια ...

Συνάδελφοι, χωρίς να θέλω να πάρω το μέρος καμιάς από τις ομάδες που έχουν δημιουργηθεί, δεν μπορώ να μην κατακρίνω όλους όσοι στηρίζονται στην κατασυκοφάντηση των άλλων, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά και νερό στο μύλο της εργοδοσίας ...

Η ενότητα του αγώνας μας ήταν από την αρχή ζητούμενο και προϋπόθεση, για την επιτυχία του. Σε αρκετά σημεία του το πετύχαμε, σε άλλα όχι. Αλλά πάντα ο στόχος ήταν η εξασφάλιση των δεδουλευμένων μας και σε καμιά περίπτωση δεν είχε στόχο να καταστρέψουμε την επιχείρηση και την ιδιοκτήτριά της. Το λέω αυτό, γιατί πολλές φορές έμαθα ότι έτσι υποστήριξε η Μάνια - και μια ομάδα συναδέλφων μας, που κατά καιρούς στέκονταν στον πλευρό της ...

Οι σκέψεις μου αυτές "συναντιούνται" με τις κινήσεις συναδέλφων, που στο παρελθόν ήταν ενάντια στα Απεργιακά Φύλλα, αλλά τώρα είναι υπέρμαχοι της έκδοσής τους. Συνάδελφοι, που εύκολα και άκριτα έβαζαν τις υπογραφές τους για να διαχωρίσουν τη θέση τους (προφανώς για να μην "κακοχαρακτηριστούν"), τώρα όμως όψιμα και "επαναστατικά" μετέχουν ακόμη και στην εργασιακή επιτροπή ...

Όλα αυτά επιτείνονται όσο η ιδιοκτήτρια Μάνια Τεγοπούλου δεν ξεκαθαρίζει το τί προτίθεται να κάνει ...

Γι' αυτό που είμαι σίγουρος είναι ότι ο καθένας μας έχει τεράστια προβλήματα, που μας δημιούργησε η ανεύθυνη στάση της Μάνιας. Αυτό όμως δεν μας επιτρέπει να ξεχνάμε ότι γύρω μας και άλλοι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να ξεκόψουμε από τους συνανθρώπους μας και τα προβλήματά τους. Γι' αυτό η στάση μας πρέπει να είναι παράδειγμα για τους άλλους ...

Συνάδελφοι, εδώ που φτάσαμε νομίζω ότι δεν είναι ΑΝΗΘΙΚΑ τα νέα εγχειρήματα. Εξάλλου ο κόσμος θα επιλέξει (ίσως ανήθικοι είναι οι τρόποι που χρησιμοποιούνται)...

Θεμιτό ακόμη θεωρώ ότι υπάρχουν συνάδελφοι που θέλουν ακόμη και δουλεύοντας χωρίς μισθό να αναστήσουν την "Ελευθεροτυπία" ...

Αυτό όμως που δεν καταλαβαίνω είναι το ότι θεωρούν ότι η Μάνια θέλει αλλά δεν μπορεί. Δεν καταλαβαίνω να πηγαίνουν εργαζόμενοι να βρίσκουν τη Μάνια αντί να απευθύνεται αυτή προς το σύνολο των εργαζομένων. Δεν αντιλαμβάνομαι, πώς μπορούν να έχουν την αίσθηση ότι η Μάνια έχει όραμα και στόχο τη συνέχεια της "Ε" (ίσως έχει ως όραμα μια άλλη "Ε") ...

Μου είναι δύσκολο να αντιληφθώ το ότι δεν κατηγορείται η Μάνια για τον ΑΝΗΘΙΚΟ τρόπο με τον οποίο έχει ξεφορτωθεί πολλούς από εμάς, ποντάροντας στην παρατεταμένη οικονομική μας εξαθλίωση ...

Θεμιτό επίσης θεωρώ ότι στο περιβάλλον της κατευθυνόμενης πληροφόρησης, είναι αναγκαίο να αλλάξουν χέρια πολλές πηγές πληροφόρησης ή να δημιουργηθούν νέες, που το πάνω χέρι να μην το έχουν οι μεγαλοϊδιοκτήτες (τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα), σε βάρος του πλουραλισμού και της ελευθερίας της έκφρασης ...

Μη θέλοντας να ρίξω λάδι στη φωτιά της διαίρεσης προσπαθώ να μην κάνω χαρακτηρισμούς για καμιά ομάδα συναδέλφων. Αναρωτιέμαι όμως:

α) Η έκδοση του "γνήσιου Α.Φ." με τον τίτλο της "Ελευθεροτυπίας' δεν περικλείει τους κινδύνους που υπήρχαν και στα προηγούμενα δύο απεργιακά φύλλα (αν χρησιμοποιούσαν το όνομα και έμπαιναν και υπογραφές και υπήρχε τακτική έκδοση);

β) Η ανοχή της Μάνιας έχει εξασφαλισθεί σε τέτοιο βαθμό, που θα χρησιμοποιηθούν τα γραφεία της και το πιεστήριό της;

γ) Οι διάφοροι διευθυντές γιατί είναι υπέρμαχοι του νέου εγχειρήματος, του "γνήσιου Α.Φ", αφού δεν θα 'χουν καμία θέση σ' αυτό και δεν θα ελέγχουν τίποτα;

δ) Σε περίπτωση ατυχήματος τί γίνεται;

ε) Μήπως στο τέλος η Μάνια πει ότι της κλέψαμε χαρτί, μελάνια; Ή θα τα πληρώσουμε σ' αυτήν;. Τότε δεν θα κατασχεθούν τα χρήματα αυτά; Εκτός φυσικά αν μας κάνει δώρο το χαρτί και το μελάνι ή δεν ξέρω και τί άλλο ...

Τελειώνοντας, η πρόταση που κάνω είναι η εξής:

- ΑΜΕΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ από τη Νομικό της ΕΤΗΠΤΑ για τους πιθανούς κινδύνους που ίσως προκύψουν ...

- ΕΠΙΛΟΓΗ του συντομότερου τρόπου διεκδίκησης των οφειλομένων μας (νομική συμβουλή), έστω κι αν αυτό σημαίνει την Πτώχευση της εταιρίας ...


Με συναδελφικούς χαιρετισμούς

ΝΙΚΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ

Πιεστής